Wersja z 15:53, 12 lip 2012 edytuj Muzyk98 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 12 056 edycji Nie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 17:24, 12 lip 2012 edytuj anuluj edycję Muzyk98 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 12 056 edycji Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 1: {{Źródła\|data=2011-03 }} [[Plik:Three cornetts.jpg\|thumb\|Różne typy cynków - biały, czarny i ~~tenorovy~~tenorowy]] [[Plik:~~Serpent~~Cornets ~~(musical~~à ~~instrument)~~bouquin1.~~JPG\|right~~jpg\|thumb\|~~300px\|Serpent~~Kolekcja cynków - ~~cynk~~Paryż, Musée de la ~~kontrabasowy~~musique]] '''Cynk''' (kornet, wł. ''cornetto'') – [[instrument dęty]] ustnikowy, wykonany z [[kość słoniowa\|kości słoniowej]], drewna obciągniętego skórą lub metalu. Wywodzi się z [[Iran\|Persji]].▼ ▲'''Cynk''' (~~kornet,~~ wł. ''cornetto'', ang. ''cornett'', niem. ''zink'', fr. ''cornet à boquin'', hiszp. ''corneta'')) – [[instrument dęty]] ustnikowy, najczęściej zaliczany do [[instrument dęty blaszany\| instrumentów dętych blaszanych]] (ze względu na sposób powstawania dźwięku), wykonany z [[kość słoniowa\|kości słoniowej]], drewna obciągniętego skórą lub metalu. Wywodzi się z [[Iran\|Persji]]. Cynki były popularne w [[Europa\|Europie]] w średniowieczu, renesansie i wczesnym baroku. Cynk kontrabasowy ([[serpent]]) używano w orkiestrach jeszcze na początku XIX w. jako najniżej brzmiący instrument w sekcji instrumentów dętych blaszanych. Dźwięk jest podobny do dźwięku instrumentów dętych blaszanych. Cynki używane były jako instrumenty solowe, a także np. w zespołach składających się z puzonów i 1-2 cynków wykonujących najwyższe partie.▼ Korpus instrumentu z konicznym kanałem ma kształt prosty lub zakrzywiony. Zaopatrzony jest w 6 otworów palcowych, po trzy dla każdej ręki. Dźwięk powstaje w małym i wąskim lejkowatym ustniku. Jest to więc jakby skrzyżowanie instrumentów dętych blaszanych (ze względu na ustnik) i drewnianych (ze względu na otwory palcowe, umożliwiające grę chromatyczną w całej skali instrumentu i dające instrumentowi ruchliwość porównywalną z fletem). Cynki miały cylindryczny kształt rozszerzający się stopniowo od lejkowatego [[Ustnik (muzyka)\|ustnika]] do podstawy. Z boków tych instrumentów wywiercone były otwory na wzór instrumentów drewnianych. Otworów tych było sześć, po trzy dla każdej ręki. Cynki różniły się między sobą kształtem i wielkością. Proste cynki były malowane na biało, a wygięte na czarno. Dźwięk cynku łączy w sobie piękno dźwięku instrumentów dętych blaszanych i drewnianych - jasna, ale miękka barwa, zbliżona do barwy głosu ludzkiego, dobrze stapiająca się z organami i innymi instrumentami dętymi i smyczkowymi, "jak promień wschodzącego słońca, przenikający przez mrok i ciemności" - jak pisał w roku 1636 [[Marin Mersenne]] w swoim dziele ''Harmonie Universelle''. Rozpiętość dynamiczna dźwięku cynku jest duża - może grać forte jak trąbka i piano jak flet prosty. Gra na tym instrumencie jest niezwykle trudna - miniaturowy, wąski lejowaty ustnik z wąską krawędzią powoduje szybkie zmęczenie warg. Wypracowanie dobrego brzmienia wymaga wieloletniego codziennego ćwiczenia. Intonacja jest chwiejna i czysta gra także wymaga wielkich umiejętności. Na podstawie ikonografii historycznej można sądzić, że ustnik często przykładano do warg z boku w pobliżu kąta ust, gdzie wargi są węższe, a nie centralnie, jak w innych instrumentach ustnikowych. ▲Cynki były ~~popularne~~używane w [[Europa\|Europie]] w średniowieczu, renesansie i ~~wczesnym~~ baroku (do XVIII w.), największy rozkwit osiągnęły w latach 1500-1650. Cynk ~~kontrabasowy~~basowy ([[serpent]]) używano w orkiestrach jeszcze naw pierwszej ~~początku~~połowie XIX w. jako najniżej brzmiący instrument w sekcji ~~instrumentów dętych blaszanych. Dźwięk jest podobny do dźwięku~~ instrumentów dętych blaszanych. Cynki używane były jako instrumenty solowe, a także np. w zespołach składających się z puzonów i 1-2 cynków wykonujących najwyższe partie. == Typy cynków == * sopranowy, biały, prosty▼ * altowy, czarny, lekko wygięty półksiężycowato▼ * tenorowy, czarny, wygięty w kształt litery S▼ * basowy, czarny, wygięty cztery razy Cynki różniły się między sobą kształtem i wielkością: ~~Cynk basowy nazywano [[Serpent (instrument muzyczny)\|serpentem]] i uważa się go za przodka [[tuba\|tuby]].~~ ▲* sopranowy, biały, prosty; ▲* altowy, czarny, lekko wygięty półksiężycowato; ▲* tenorowy, czarny, wygięty w kształt litery S; * basowy ([[serpent]]), czarny, wygięty cztery razy, uważany obok [[ofiklejda\|ofiklejdy]] za przodka [[tuba\|tuby]]. == Linki zewnętrzne == * [http://www.music.iastate.edu/antiqua/zink.htm The Zink] [[Kategoria:Aerofony ustnikowe]]

Cynk (instrument): Różnice pomiędzy wersjami