Ugo Frigerio: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (Robot dodał he:אוגו פריג'ריו |
m zm. kat., drobne redakcyjne |
||
Linia 13:
{{Medalista infobox/nagłówek|IO}}
{{Medalista infobox/IO|L|Antwerpia|1920|lekkoatletyka|złoto|(chód na 3000 m)}}
{{Medalista infobox/IO|L|Antwerpia|1920|lekkoatletyka|złoto|(
{{Medalista infobox/IO|L|Paryż|1924|lekkoatletyka|złoto|(
{{Medalista infobox/IO|L|Los Angeles|1932|lekkoatletyka|brąz|(
}}
'''Ugo Frigerio''' (ur. [[16 września]] [[1901]] w [[Mediolan]]ie, zm. [[7 lipca]] [[1968]] w [[Garda (włoska gmina)|Garda]]) – [[Włochy|włoski]] [[Chód sportowy|chodziarz]].
Rozpoczął uprawianie [[Chód sportowy|chodu sportowego]] w 1918, w wieku 17 lat. W następnym roku zdobył po raz pierwszy mistrzostwo Włoch w [[chód na 10
Na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1920|igrzyskach olimpijskich w 1920]] w [[Antwerpia|Antwerpii]] zwyciężył na obu dystansach chodu: na 3000 m i na 10 km. Przed finałem chodu na 3000 m podszedł do [[dyrygent]]a orkiestry grającej na środku [[stadion]]u i wręczył mu zestaw nut do zagrania. Maszerując w rytm muzyki oderwał się od konkurentów i wygrał o 20 metrów, zatrzymując się raz pod koniec, gdy zwrócił uwagę orkiestrze, że gra w niewłaściwym tempie. W chodzie na 10 km zwyciężył z przewagą ponad półtorej minuty.
Linia 27:
Na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzyskach olimpijskich w 1924]] w [[Paryż]]u rozgrywano tylko chód na 10 km. Frigerio zdobył w tej konkurencji swój trzeci złoty medal olimpijski. W 1925 z sukcesami startował w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]].
Kontrowersje związane z sędziowaniem zawodów w chodzie sprawiły, że na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1928|igrzyskach olimpijskich w 1928]] w [[Amsterdam]]ie nie rozgrywano tych konkurencji. Frigerio zrezygnował z wyczynowego uprawiania sportu. Powrócił jednak, gdy ogłoszono, że na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1932|igrzyskach olimpijskich w 1932]] w [[Los Angeles]] będzie rozegrany [[chód na 50
Na igrzyskach w 1932 miał już ponad 30 lat. Nie był w stanie wygrać chodu, ale zdobył brązowy medal. Z czterema medalami olimpijskimi jest obok [[Robert Korzeniowski|Roberta Korzeniowskiego]] i [[Wołodymyr Hołubnyczyj|Wołodymyra Hołubnyczego]] najbardziej utytułowanym chodziarzem w historii.
Linia 46:
[[Kategoria:Zmarli w 1968]]
[[Kategoria:Włoscy chodziarze]]
[[Kategoria:Włoscy
[[ca:Ugo Frigerio]]
|