'''Terry Griffiths''' [[Order Imperium Brytyjskiego|OBE]] (ur. [[16 października]] [[1947]] w [[Llanelli]]), [[snooker]]zysta [[Walia|walijski]].
Zdobył mistrzostwo amatorów Walii ([[1975]]) i Anglii ([[1977]], [[1978]]). Po niepowodzeniu w mistrzostwach świata amatorów zdecydował się rozpocząć karierę zawodową. Już w swoim drugim występie w gronie profesjonalistów zdobył sensacyjnie mistrzostwo świata ([[1979]]); pokonał po drodze [[Perrie Mans|Perriego Mansa]] i [[Alex Higgins|Alexa Higginsa]], a w finale [[Dennis Taylor (snookerzysta)|Dennisa Taylora]] 24:16.
Wystąpił ponadto w finale mistrzostw świata w [[1988]], uległ jednak [[Steve Davis|Steve'owi Davisowi]]. Ma na koncie wiele innych sukcesów, wygrywał prestiżowe turnieje, jak B&H Masters [[1980]], UK Championship [[1982]], Lada Classic [[1982]] i inne. [[1985]], [[1986]] i [[1988]] mistrz Walii zawodowców.
Występował do [[1997]], następnie zajął się pracą trenerską; współpracował m.in. ze [[Stephen Hendry|Stephenem Hendrym]] oraz swoimi rodakami - [[Mark J. Williams|Markiem Williamsem]] i [[Matthew Stevens]]em. Zainicjował utworzenie Walijskiej Młodzieżowej Akademii Snookera.
