Rudki (Ukraina): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: drobne redakcyjne |
|||
Linia 40:
Miasto założone zostało pod koniec [[XIV wiek]]u. W tym też okresie powstała parafia łacińska podległa diecezji przemyskiej pw. [[Święty Wojciech|św. Wojciecha]], fundacji Ścibora, konsekrowana ok. roku [[1435]]. W roku [[1550]] pod wpływem ruchów reformatorskich kościół został zamieniony na zbór kalwiński.
W roku 1655 [[Andrzej Stano]] h. [[Gozdawa (herb szlachecki)|Gozdawa]], współwłaściciel Rudek, podkomorzy [[Sanok|sanocki]], syn [[Jerzy Stano (poseł)|Jerzego]]
Dziedzicem Rudek był [[Jacek Fredro]], hrabia, herbu [[Bończa (herb szlachecki)|Bończa]] (ur. 1770 w [[Hoczew|Hoczwi]]
▲Dziedzicem Rudek był [[Jacek Fredro]], hrabia, herbu [[Bończa (herb szlachecki)|Bończa]] (ur. 1770 w [[Hoczew|Hoczwi]] – zm. 1828) ojciec [[Aleksander Fredro|Aleksandra Fredry]]. Od roku [[1872]] przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą [[Lwów]] z [[Budapeszt]]em tzw. [[Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna]].
W roku [[1880]] było w miasteczku 2582 mieszkańców (w tym m.in 1352 Żydów, 945 Polaków), własność większościową posiadał do roku [[1876]] hr. Jan [[Aleksander Fredro]]. Tu po wyprawie napoleońskiej powrócił komediopisarz [[Aleksander Fredro]], który napisał: ''Napoleon na Elbę, a ja prosto do Rudek''.
|