Rudki (Ukraina): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Historia: drobne redakcyjne
Linia 40:
Miasto założone zostało pod koniec [[XIV wiek]]u. W tym też okresie powstała parafia łacińska podległa diecezji przemyskiej pw. [[Święty Wojciech|św. Wojciecha]], fundacji Ścibora, konsekrowana ok. roku [[1435]]. W roku [[1550]] pod wpływem ruchów reformatorskich kościół został zamieniony na zbór kalwiński.
 
W roku 1655 [[Andrzej Stano]] h. [[Gozdawa (herb szlachecki)|Gozdawa]], współwłaściciel Rudek, podkomorzy [[Sanok|sanocki]], syn [[Jerzy Stano (poseł)|Jerzego]]( (współdziedzica Rudek) i [[Zofia Fredro|Zofii Fredro]], rozpoczął budowę nowego kościoła, ale prace przerwał najazd szwedzki. W roku [[1728]] powstaje nowy murowany kościół fundacji Urbańskich. Do roku [[1742]] właścicielem miasta jest [[Ignacy Urbański]] z [[Lutowiska|Urbanic]], który następnie odsprzedaje miasto Fredrom herbu [[Bończa (herb szlachecki)|Bończa]].
 
Dziedzicem Rudek był [[Jacek Fredro]], hrabia, herbu [[Bończa (herb szlachecki)|Bończa]] (ur. 1770 w [[Hoczew|Hoczwi]], zm. 1828) ojciec [[Aleksander Fredro|Aleksandra Fredry]]. Od roku [[1872]] przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą [[Lwów]] z [[Budapeszt]]em tzw. [[Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna]].
 
Dziedzicem Rudek był [[Jacek Fredro]], hrabia, herbu [[Bończa (herb szlachecki)|Bończa]] (ur. 1770 w [[Hoczew|Hoczwi]] – zm. 1828) ojciec [[Aleksander Fredro|Aleksandra Fredry]]. Od roku [[1872]] przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą [[Lwów]] z [[Budapeszt]]em tzw. [[Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna]].
W roku [[1880]] było w miasteczku 2582 mieszkańców (w tym m.in 1352 Żydów, 945 Polaków), własność większościową posiadał do roku [[1876]] hr. Jan [[Aleksander Fredro]]. Tu po wyprawie napoleońskiej powrócił komediopisarz [[Aleksander Fredro]], który napisał: ''Napoleon na Elbę, a ja prosto do Rudek''.