Anatolij Ziniewicz: Różnice pomiędzy wersjami

▲==Kariera wojskowa w Armenii i Górskim Karabachu==

▲Po wycofaniu wojsk sowieckich z Afganistanu, w 1988 roku mianowany szefem sztabu operacyjnego radzieckiej 7 Armii stacjonującej w ówczesnej Armeńskiej SRR. Wkrótce potem, w warunkach rozpadu ZSRR, związał swoje losy oraz swoją karierę wojskową z Armenią, która stała się dla niego drugą ojczyzną. Mimo ogólnej zgodności źródeł wiele szczegółów dotyczących jego ówczesnej kariery wojskowej pozostaje niejasnych lub podawanych jest w różny sposób, prawdopodobnie z powodu trudności w dostępie do armeńskojęzycznej literatury źródłowej w tym zakresie. Na prośbę ministra obrony niepodległej już Armenii zgodził się wyjechać w czerwca 1992 do ogarniętego konfliktem [[Górski Krabach|Górskiego Krabachu]]. Według innych źródeł w latach 1992 - 1994 pełnił funkcję generalnego doradcy ministra obrony Armenii oraz zastępcy szefa sztabu Armeńskich Sił Zbrojnych (tj. armii niepodległej Armenii).

▲Od czerwca 1994 pełnił funkcję szefa sztabu głównego Armii Obrony Górskiego Karabachu. Dał się poznać jako kompetentny i doświadczony wysoki oficer i dowódca. Od maja 1997 aż do śmierci zastępca ministra obrony Górskiego Krabachu; według innych źródeł zastępca ministra obrony Republiki Armenii. Podczas pełnienia tych funkcji oddał ogromne zasługi w usprawnieniu i reorganizacji Armii Obrony Górskiego Karabachu, która mimo wyraźnej przewagi przeciwnika w ilości żołnierzy, a zwłaszcza w ciężkim sprzęcie wojennym odniosła szereg zwycięstw na armią azerską i objęła kontrolę nie tylko nad niemal całym obszarem Górskiego Karabachu, ale i nad przyległymi terenami azerskimi. Brał udział nie tylko w pracy sztabowej, ale również bezpośrednio w operacjach bojowych. Pełnił wówczas faktycznie funkcję naczelnego dowódcy Armii Obrony Górskiego Karabachu, a zwycięstwo strony ormiańskiej w konflikcie stanowi w dużej mierze jego zasługę.

▲Zmarł 1 sierpnia 2000 w Erewaniu w wieku 67 lat. Pochowany został na Cmentarzu Troicje-Nikołowskim w mieście Kowrów w Obwodzie Władimirowskim.

▲==Krótka ocena==

▲Anatolij Ziniewicz okazał się być energicznym i kompetentnym zarówno dowódcą jak i wysokim oficerem sztabowym. W Armenii i Górskim Karabachu uważany jest za bohatera. Znienawidzony przez Azerów, walczących z dowodzonymi przez niego wojskami ormiańskimi.

▲==Inne informacje==

▲Odznaczony był wieloma radzieckimi i ormiańskimi odznaczeniami. Jedna z ulic w [[Stpanakert|Stepanakercie]], stolicy Górskiego Karabachu została nazwana jego imieniem.

▲Był żonaty, miał dwoje dzieci.

▲==Źródła==