Helmut Körnig: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Niemieccy olimpijczycy"; Dodano kategorię "Niemieccy medaliści olimpijscy" za pomocą HotCat |
drobne redakcyjne |
||
Linia 12:
{{Medalista infobox/reprezentacja|DEU}}
{{Medalista infobox/nagłówek|IO}}
{{Medalista infobox/IO|L|Amsterdam|1928|lekkoatletyka|srebro|(sztafeta 4
{{Medalista infobox/IO|L|Los Angeles|1932|lekkoatletyka|srebro|(sztafeta 4
{{Medalista infobox/IO|L|Amsterdam|1928|lekkoatletyka|brąz|(bieg na 200 m)}}
}}
'''Helmut Körnig''' (ur. [[12 września]] [[1905]] w [[Głogów|Głogowie]], wówczas ''Glogau'' w [[Cesarstwo Niemieckie|Niemczech]], zm [[5 marca]] [[1973]] w [[Dortmund]]zie) – [[Niemcy|niemiecki]] [[Lekkoatletyka|lekkoatleta]] [[Biegi lekkoatletyczne|sprinter]], trzykrotny medalista olimpijski.
Körnig odniósł wiele sukcesów w 2. połowie [[Lata 20. XX wieku|lat 20.]] i na początku [[lata 30. XX wieku|lat. 30. XX wieku]]. 29 sierpnia 1926 w [[Halle (Saale)|Halle]] ustanowił [[Rekordy Europy w lekkoatletyce|rekord Europy]] w [[bieg na 100
14 czerwca 1932 w [[Kassel]] był w składzie sztafety 4
Dziesięć razy był mistrzem Niemiec: na 100 m w 1926, 1927 i 1930, na 200 m w 1926, 1927, 1928 i 1930 oraz w sztafecie 4
Zakończył karierę sportową w 1934 po zachorowaniu na [[dur brzuszny]]. [[Prawnik]] z wykształcenia, pracował jako [[dziennikarz]] w ''Berliner Tageblatt'', a następnie jako asystent [[reżyser]]a w wytwórni [[Universum Film AG|UFA]]. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] był referentem w rządzie krajowym w [[Westfalia|Westfalii]], a od 1950 był zatrudniony w [[Deutscher Gewerkschaftsbund|DGB]]. Od 1953 był dyrektorem [[Westfalenhallen]] w Dortmundzie. Zmarł krótko po przejściu na emeryturę.
|