Atanazy I (patriarcha Konstantynopola): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ałiku (dyskusja | edycje)
cd.
Ałiku (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 48:
Atanazy wziął udział w synodzie blacherneńskim w 1285 roku. W 1289 roku z woli cesarza. [[Andronik II Paleolog|Andronika II Paleologa]] został wyniesiony na stolicę patriarszą Konstantynopola. Jako patriarcha, zadziwił wszystkich głęboką ascezą i długimi nocnymi czuwaniami. "Spał na gołej ziemi, nie mył nóg, zawsze chodził na piechotę, i miał charakter, którym odznaczają się tylko ludzie mieszkający w górach i jaskiniach". Uważając, że życie społeczne powinno się stosować do nakazów Ewangelii, Atanazy surowo ganił moralność i porządki panujące w stolicy, domagał się przywrócenia dyscypliny w Kościele, nakazywał biskupom, którzy opuścili swoich wiernych i prowadzili życie w Konstantynopolu, powrót do swoich diecezji. Działalność Atanazego wywołała niezadowolenie ludności Konstantynopola i duchowieństwa, które zmusiło patriarchę 16 października 1293 roku do zrzeczenia się urzędu i udania się do stołecznego klasztoru Ksirolof. Opuszczając katedrę patriarszą, Atanazy napisał ekskomunikę na rodzinę cesarską, biskupów, duchowieństwo i zwykłych ludzi i umieścił ją w szparze ściany katedry Hagia Sophia. Odnaleziona rok później ekskomunika wywołała wielkie wzburzenie w stolicy<ref name="Bar"/>.
 
Podczas pobytu w klasztorze, Atanazy zachował wpływ na cesarza, który po 10 latach, w czerwcu 1303 roku, ponownie wezwał go na stolicę patriarszą (okazją stało się spełnione proroctwo o trzęsieniu ziemi). Podczas swojego drugiego patriarchatu Atanazy skupił się na kwestiach prawa i moralności, a także na polityce socjalnej cerkwi<ref name="Bar"/>. Prowadził aktywną działalnoścdziałalność charytatywną, zwłaszcza w czasie klęski głodu, którą wywołał w stolicy napływ tysięcy chłopów uciekającymi przed łupiestwami [[Kompania katalońska|Kompanii katalońskiej]]. Pozbawionym środków do życia uciekinierom Atanazy zapewnił żywność i noclegi<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko= Browning |imię=R.|autor link=Robert Browning (historyk) |tytuł= Cesarstwo Bizantyńskie |strony=239 }}</ref>. Dążył do wzmocnienia roli monastycyzmu w życiu Kościoła i społeczeństwa i podniesienia pozycji patriarchatu w imperium. Antyłacińska postawa Atanazego wpłynęła na ograniczenie kontaktów Cesarstwa z Zachodem. Opozycja biskupów i duchowieństwa doprowadziły we wrześniu 1309 roku do powtórnego ustąpienia Atanazego ze stanowiska patriarchy. Ostatnie lata życia spędził w klasztorze Ksirolof, gdzie zmarł w podeszłym wieku. Wkrótce po śmierci zaczął odbierać cześć jako święty<ref name="Bar"/>.
 
{{Przypisy|2}}
 
== Bibliografia ==
* {{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/76936.html |tytuł=Afanasij|autor=Barabanow N. D., О. W. L.|praca=Prawosławnaja enciklopedia, Т. 4., s. 18-20|język=ru|data dostępu=2012-09-26}}
* {{cytuj książkę |nazwisko=Bonarek |imię=J. |autor link=Jacek Bonarek|nazwisko2= Czekalski |imię2= T. |nazwisko3= Sprawski |imię3= S. |autor link3=Sławomir Sprawski|nazwisko4= Turlej |imię4= S. |autor link4=Stanisław Turlej |tytuł= Historia Grecji |wydawca= Wydawnictwo Literackie |miejsce=Kraków |rok=2005 |strony= |isbn=83-08-03816-6}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko= Browning |imię=R.|autor link=Robert Browning (historyk) |tytuł= Cesarstwo Bizantyńskie|data=1997 |wydawca= Państwowy Instytut Wydawnicczy |miejsce=Warszawa |strony=239 |isbn=83-06-02615-2}}
* {{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/76936.html |tytuł=Afanasij|autor=Barabanow N. D., О. W. L.|praca=Prawosławnaja enciklopedia, Т. 4., s. 18-20|język=ru|data dostępu=2012-09-26}}
 
{{Władca-Patriarcha Konstantynopola|lata=[[1289]]-[[1293]]|poprzednik=[[Grzegorz II Cypryjczyk]]|następca=[[Jan XII (patriarcha Konstantynopola)|Jan XII]]}}