Wikipedia

Hans Biebow: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne merytoryczne
drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Hans Biebow''', ur. [[1902]] w [[Brema|Bremie]], zm. [[23 czerwca]] [[1947]] w Łodzi; wykonany wyrok śmierci) – zbrodniarz hitlerowski, członek [[NSDAP]] i szef cywilnej [[III Rzesza|niemieckiej]] administracji w [[Ghetto Litzmannstadt|łódzkim getcie]]. Przed wojną bremeński handlarz kawą.▼
{{Źródła|data=2010-04}}
▲'''Hans Biebow''', ur. [[1902]] w [[Brema|Bremie]], zm. [[23 czerwca]] [[1947]] w Łodzi; wykonany wyrok śmierci) – zbrodniarz hitlerowski, członek [[NSDAP]] i szef cywilnej [[III Rzesza|niemieckiej]] administracji w [[Ghetto Litzmannstadt|łódzkim getcie]]. Przed wojną bremeński handlarz kawą.
 
 
W kwietniu [[1940]], gdy utworzono [[Żydzi|żydowskie]] getto w [[Łódź|Łodzi]], mianowany szefem biura ekonomiczno-żywnościowego łódzkiego getta w okupacyjnym magistracie, które w październiku 1940 przemianowano na "Zarząd getta" (''Ghettoverwaltung''). Biebow miał pod sobą 250 niemieckich pracowników administracji, a dzięki znajomości z [[Reinhard Heydrich|Reinhardem Heydrichem]] i [[Arthur Greiser|Arthurem Greiserem]], jego władza była bardzo szeroka. W codziennym zarządzie gettem kontaktował się z żydowska administracją getta, przede wszystkim z jej szefem - Przełożonym Starszeństwa Żydów w Litzmannstadt (Łodzi) - [[Chaim Rumkowski|Mordechaja Chaimem Mordechajem Rumkowskim]]). ▼
 
▲W kwietniu [[1940]], gdy utworzono [[Żydzi|żydowskie]] getto w [[Łódź|Łodzi]], mianowany szefem biura ekonomiczno-żywnościowego łódzkiego getta w okupacyjnym magistracie, które w październiku 1940 przemianowano na "Zarząd getta" (''Ghettoverwaltung''). Biebow miał pod sobą 250 niemieckich pracowników administracji, a dzięki znajomości z [[Reinhard Heydrich|Reinhardem Heydrichem]] i [[Arthur Greiser|Arthurem Greiserem]], jego władza była bardzo szeroka. W codziennym zarządzie gettem kontaktował się z żydowska administracją getta, przede wszystkim z jej szefem - Przełożonym Starszeństwa Żydów w Litzmannstadt (Łodzi) - [[Chaim Rumkowski|Mordechaja Chaimem Mordechajem Rumkowskim]]).
 
W getcie zamknięto początkowo pozostających w Łodzi 164 tysięcy Żydów, ale po transportach z [[Europa|Europy]] Zachodniej liczba ta wzrosła do ponad 200 tysięcy. Przeżyło jedynie 5 do 7 tysięcy osób, co było spowodowane masowymi wywózkami do [[obóz zagłady|obozów zagłady]] [[Kulmhof]] i [[Auschwitz-Birkenau]] oraz warunkami życia w samym getcie (głód i epidemie). Getto istniało aż do lata [[1944]], gdyż przynosiło wielkie profity Trzeciej Rzeszy (obecnie oblicza się je na 14 milionów [[dolar]]ów [[Stany Zjednoczone|amerykańskich]]).
Linia 11 ⟶ 8:
W [[Pabianice|Pabianicach]] wybudował specjalne magazyny, w których składowano mienie pomordowanych ofiar obozu zagłady Kulmhof (Chełmno nad Nerem). Mienie to następnie wysyłano do [[Niemcy|Niemiec]], a Biebow często przywłaszczał sobie jego część. Początkowo opowiadał się za wykorzystaniem Żydów do niewolniczej pracy, zamiast ich eksterminacji. Toczył nawet spory z [[Schutzstaffel|SS]] obawiając się pozbawienia władzy nad gettem i utraty źródła wielkich dochodów. Jednak już w grudniu 1941 rozpoczęły się deportacje do Chełmna i Biebow zaaprobował politykę eksterminacyjną, dążąc jednak przy tym do przedłużania istnienia getta (mając na uwadze tylko własne profity materialne).
 
Gdy hitlerowcy postanowili, że należy zlikwidować getto, Biebow bardzo aktywnie i gorliwie brał udział w organizacji transportów do Chełmna i Auschwitz ([[lipiec]] i [[sierpień]] 1944). Po wywiezieniu ostatnich więźniów getta (29 VIII 1944) do końca okupacji niemieckiej w Łodzi (19 I 1945) nadzorował wywożenie pożydowskiego mienia pozostawionego w getcie do Rzeszy, przy pomocy specjalnie w tym celu pozostawionego okolookoło 800-osobowego komanda roboczego. Zdołał zbiec z Łodzi, niedługo przed wkroczeniem do miasta wojsk radzieckich.
 
 
Po wojnie aresztowany w Niemczech, w angielskiej strefie okupacyjnej, a następnie wydany (w 1946 r.) władzom polskim<ref>[L.M. Bart.], Jak sprowadzono zbrodniarzy hitlerowskich do Polski. Dzieło Misji Wojskowej do Badania Zbrodni Wojennych. [w:] „Polska Zbrojna”, 31 V 1946, nr 129, s. 5.</ref>. Tu postawiony przed Sądem Okręgowym w Łodzi, [[30 kwietnia]] [[1947]] uznany jego wyrokiem za winnego zbrodni ludobójstwa i skazany na [[kara śmierci|karę śmierci]] przez [[powieszenie]]. Wyrok wykonano w ówczesnym więzieniu przy ul. S. Sterlinga 16 w Łodzi - [[23 czerwca]] [[1947]])<ref>Abramowicz Sławomir, Odpowiedzialność za zbrodnie popełnione na Żydach w łódzkiem. [w:] "Getto w Łodzi, 1940-19441940–1944. Materiały z sesji naukowej - 9 VIII 1984". Łódź 1988, s. 133-134.</ref>. Jego zwłoki przekazano Collegium Anatomicum Uniw. Łódzkiego, na potrzeby kształcenia przyszłych lekarzy w zakresie [[anatomia|anatomii]].
 
{{Przypisy}}
Linia 21 ⟶ 17:
* Proces Hansa Biebowa. Zagłada getta łódzkiego (akta i stenogramy sądowe). Oprac. Jerzy Lewiński. Wyd. 1: Warszawa 1987. Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (GK BZHwP, informacja wewnętrzna nr 91); Wyd. 2: Warszawa 1999, Wyd. PRS.
* LEWIŃSKI Jerzy, Proces Hansa Biebowa. Wyd. 2, poprawione. Warszawa 1997.
* ABRAMOWICZ Sławomir, Odpowiedzialność za zbrodnie popełnione na Żydach w łódzkiem. [w:] "Getto w Łodzi, 1940-19441940–1944. Materiały z sesji naukowej - 9 VIII 1984. Łódź 1988, s. 133-134.
* [http://www.holocaustresearchproject.org/nazioccupation/biebow.html Hans Biebow – The Nazi Administrator in Lodz, Holocaust Education & Archive Research Team ] (dostęp: 12.09.2011).
 
{{DEFAULTSORT:Biebow, Hans}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Hans_Biebow”