Wersja z 14:19, 20 sie 2012 edytuj MerlIwBot (dyskusja \| edycje) 289 486 edycji m Robot dodał ky:Перистальтика ← poprzednia edycja		Wersja z 01:10, 5 paź 2012 edytuj anuluj edycję Marek Mazurkiewicz (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 27 447 edycji hormony->Hormony zwierzęce następna edycja →
Linia 1: '''Perystaltyka''' – aktywność motoryczna w [[~~układ~~przewód pokarmowy\|przewodzie pokarmowym]], która powoduje przesuwanie [[pokarm]]u z przełyku aż do jego końcowego odcinka, czyli [[odbytnica\|odbytnicy]]. Potocznie mianem perystaltyki określa się czasem wyłącznie ruchy perystaltyczne w jelicie. == Przełyk == Linia 20: <br />D. dwunastnica ]] Pomimo swojej anatomicznej jedności, [[żołądek]] posiada dwie całkowicie odrębne części fizjologiczne - część proksymalną (obejmującą dno, wpust oraz górną część trzonu) oraz dystalną, obejmującą resztę żołądka.~~<br />~~ Funkcją części pierwszej jest "magazynowanie" nadmiaru pożywienia, natomiast części dystalnej mieszanie i rozdrabnianie pokarmu. Aktywność motoryczna obu części jest oddzielnie regulowana.~~<br />~~ Część proksymalna jest utrzymywana w stanie ciągłego skurczu dzięki tonicznej aktywności [[nerw błędny\|nerwu błędnego]]. Rozciąganie żołądka (świadczące o obecności nadmiaru pokarmu), hamuje nerw błędny co w konsekwencji powoduje zwiększenie pojemności. [[Gastryna]], [[sekretyna]] także wpływają na powiększenie części proksymalnej (hormony te świadczą o obecności pokarmu).<br />▼ Skurcze drugiej części są regulowane w sposób autonomiczny i nie podlegają dużej regulacji ze strony [[nerw]]ów i [[hormon]]ów. Główną rolą skurczy jest mieszanie i rozdrabnianie pokarmów. Są one generowane przez [[rozrusznik (żołądek)\|rozrusznik]], znajdujący się na 2/3 górnych krzywizny większej i podążają w stronę odźwiernika. Po dojściu fali do odźwiernika ten zamyka się i fala perystaltyczna zawraca (retropulsja). Do dwunastnicy mogą przejść jedynie płyny oraz bardzo rozdrobniony pokarm. Skurcze żołądka są potęgowane przez gastrynę oraz nerw błędny, natomiast sekretyna hamuje motorykę.<br />▼ ▲Część proksymalna jest utrzymywana w stanie ciągłego skurczu dzięki tonicznej aktywności [[nerw błędny\|nerwu błędnego]]. Rozciąganie żołądka (świadczące o obecności nadmiaru pokarmu), hamuje nerw błędny co w konsekwencji powoduje zwiększenie pojemności. [[Gastryna]], [[sekretyna]] także wpływają na powiększenie części proksymalnej (hormony te świadczą o obecności pokarmu).~~<br />~~ ▲Skurcze drugiej części są regulowane w sposób autonomiczny i nie podlegają dużej regulacji ze strony [[nerw]]ów i [[~~hormon~~hormony zwierzęce\|hormonów]]ów. Główną rolą skurczy jest mieszanie i rozdrabnianie pokarmów. Są one generowane przez [[rozrusznik (żołądek)\|rozrusznik]], znajdujący się na 2/3 górnych krzywizny większej i podążają w stronę odźwiernika. Po dojściu fali do odźwiernika ten zamyka się i fala perystaltyczna zawraca (retropulsja). Do dwunastnicy mogą przejść jedynie płyny oraz bardzo rozdrobniony pokarm. Skurcze żołądka są potęgowane przez gastrynę oraz nerw błędny, natomiast sekretyna hamuje motorykę.~~<br />~~ Opróżnianie żołądka jest hamowane, jeżeli w [[opuszka dwunastnicy\|opuszce dwunastnicy]] są obecne [[tłuszcze]], produkty trawienia [[białka\|białek]] oraz cukry proste. == Jelito cienkie == W [[jelito cienkie\|jelicie cienkim]] występują dwa rodzaje skurczy: odcinkowe (segmentowe) oraz perystaltyczne. Skurcze odcinkowe, które odpowiadają za przesuwanie pokarmu, zachodzą z większą częstotliwością w proksymalnych niż w dystalnych częściach jelit.~~<br />~~ Skurcz perystaltyczny polega na objęciu skurczem cienkiego odcinka (2-3 centymetry), który "wędruje" w stronę odbytu. Bayliss i Starling ustalili, że pobudzenie (nawet sztuczne) w jakimkolwiek miejscu jelita, powoduje zawsze obwodowy kierunek skurczu.~~<br />~~ Aktywność motoryczna jelita jest regulowana na kilka sposobów: Nerwowo:~~<br />~~ * odruch żołądkowo-jelitowy - pobudza motorykę jelita, sygnalizuje o obecności pokarmu w żołądku * odruch jelitowo-żołądkowy - hamuje motorykę żołądka, sygnalizuje żołądkowi nadmiar pokarmu w jelicie Linia 39 ⟶ 45: == Jelito grube == Poza charakterystycznymi dla [[jelito grube\|jelita grubego]] skurczami odcinkowymi i perystaltycznymi, obecne są tutaj jeszcze skurcze propulsywne i masowe.~~<br />~~ Skurcze propulsywne rozpoczynają się w losowym miejscu i biegną w obu kierunkach. Najczęściej występują w [[jelito ślepe\|jelicie ślepym]] oraz w [[wstępnica\|okrężnicy wstępującej]].<br />▼ Skurcze masowe odbywają się kilka razy dziennie. Tuż przed skurczem zanika pozostała aktywność motoryczna na całym obszarze jelita grubego. Masy kałowe są przesuwane do odbytnicy w ciągu 20-30 sekund.<br />▼ Gastryna, [[cholecystokinina]] oraz stany [[stres\|emocjonalne]] zmieniają aktywność motoryczną, podobnie jak nerwy autonomiczne (odruchy jelitowo-jelitowe i żołądkowo-jelitowe). [[Morfina]] wzmaga skurcze i wchłanianie wody, co powoduje zaparcie.▼ ▲Skurcze propulsywne rozpoczynają się w losowym miejscu i biegną w obu kierunkach. Najczęściej występują w [[jelito ślepe\|jelicie ślepym]] oraz w [[wstępnica\|okrężnicy wstępującej]].~~<br />~~ == Bibliografia ==▼ * ''Fizjologia układu trawiennego'', S. Konturek strony:16-79 (ISBN 83-200-0897-2)▼ ▲Skurcze masowe odbywają się kilka razy dziennie. Tuż przed skurczem zanika pozostała aktywność motoryczna na całym obszarze jelita grubego. Masy kałowe są przesuwane do odbytnicy w ciągu 20-30 sekund.~~<br />~~ * ''Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej'', Traczyk strony:721-743 (ISBN 83-200-3020-X)▼ ▲Gastryna, [[cholecystokinina]] oraz stany [[stres\|emocjonalne]] zmieniają aktywność motoryczną, podobnie jak nerwy autonomiczne (odruchy jelitowo-jelitowe i żołądkowo-jelitowe). [[Morfina]] wzmaga skurcze i wchłanianie wody, co powoduje zaparcie. == Zobacz też == Linia 54 ⟶ 59: * [[choroba Hirschsprunga]] - wrodzony niedorozwój splotów śródściennych * [[choroba Chagasa]] - zniszczenie splotów śródściennych ▲== Bibliografia == {{Więcej przypisów}} ▲* ''Fizjologia układu trawiennego'', S. Konturek strony:16-79 (ISBN 83-200-0897-2) ▲* ''Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej'', Traczyk strony:721-743 (ISBN 83-200-3020-X) {{Przypisy}}

Perystaltyka: Różnice pomiędzy wersjami