Ołeksandr Udowyczenko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków, drobne merytoryczne |
m linki zewnętrzne, drobne merytoryczne |
||
Linia 7:
W grudniu [[1919]] został wzięty do niewoli w [[Odessa|Odessie]] przez Armię Ochotniczą [[Anton Denikin|Denikina]]. Uciekł z niewoli i uzupełniając 3 Dywizję, dowodził nią w [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]] aż do odwrotu za [[Zbrucz]] w listopadzie [[1920]].
[[Internowanie|Internowany]] przez władze polskie. W obozie internowania awansowany przez dowództwo Armii URL do stopnia generała-chorążego, wykonywał obowiązki generalnego inspektora armii URL, w [[1924]] wyjechał z obozu w [[Kalisz]]u do Francji, gdzie zajął się pracą społeczną i kombatancką. Pracował jako [[górnik]]. Był przewodniczącym Towarzystwa Żołnierzy URL na Emigracji, od [[1953]] Europejskiej Federacji Ukraińskich Organizacji Wojskowych i wiceprezydentem Rządu URL na Emigracji w latach [[1954]]-[[1961]].
Linia 13:
* Удовиченко Олександр w: ''Dovidnyk z istorii Ukrainy'', opr. Iwan Pidkova, Roman Shust, [[Kost Bondarenko]]; Lviv 1999, Wyd. [[Uniwersytet Lwowski|Lvivskyi derzhavnyi universytet im. Ivana Franka]] i Vydavnyctvo Heneza, ISBN 9789665042372
* [http://www.irekw.internetdsl.pl/dokumenty/udowyczenko/udovychenko_index.htm Олександр Удовиченко «Україна у війні за державність. Історія організації і бойових дій Українських Збройних Сил 1917-1921 рр.» (Вінніпеґ, 1954)]
{{DEFAULTSORT:Udowyczenko, Ołeksandr}}
| |||