Jeong Mong-ju: Różnice pomiędzy wersjami

'''Chŏng Mong-ju''' ([[hangul]]: 정몽주, [[hancha]]: 鄭夢周, [[Metody latynizacji języka koreańskiego|MCR]]: ''Chǒng Mongju'' [[Metody latynizacji języka koreańskiego|poprawiona]]: ''Jeong Mong-ju''); pseudonim literacki: '''Po-eun''' (ur. [[1337]] - zm. [[1392]]) - urodzony za czasów panowania dynastii Goryeo (Koryǒ) na półwyspie koreańskim. W wieku 23 lat zdał na najwyższą możliwą ocenę trzy różne pisemne egzaminy służb obywatelskich, w [[1367]] roku został wykładowcą [[neokonfucjanizm]]u na uniwersytecie [[Sungkyunkwan]] jednocześnie zajmując stanowisko rządowe i będąc wiernym poddanym króla U. Król polegał na jego obszernej wiedzy i mądrych osądach, dlatego też Chŏng Mong-ju brał udział w wielu projektach narodowych, a przez swoją pracę zyskał wielki szacunek na dworze [[Koryō]]. Bardzo dobrze znał się na ludzkim zachowaniu i jako królewski wysłannik odwiedził [[Chińska Republika Ludowa|Chiny]] i [[Japonia|Japonię]] - udało mu się zachować pokój z chińską dynastią [[dynastia Ming|Ming]] oraz otrzymać pomoc [[Japonia|Japonii]] w walce z piratami. Założył także instytut poświęcony [[konfucjanizm]]owi.

 

 

474-letnia dynastia [[Goryeo]] upadła wraz ze śmiercią Chŏng Mong-ju, po niej nastąpiła dynastia [[Joseon]]. Jego szlachetna śmierć jest symbolem jego wiernego poddania królowi. Został uczczony w [[1517]] roku, 125 lat po śmierci, gdy został na stałe zapisany w narodowej akademii obok takich mędrców jak [[Yi I]] (Yulgok) czy [[Yi Hwang]] (Toegye).