Rzepedź: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m parafia greckokatolicka |
→Historia: fakt |
||
Linia 37:
Do [[1831]] właścicielem wsi był [[Jan Kanty Podolecki]]. Przed przybyciem do Rzepedzi przebywał w Lesku w majątku [[Wincenty Krasicki|Wincentego Krasickiego]], gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Po jego śmierci, przeniósł się wraz z rodzicami do Rzepedzi. Tu mieszkał przez kolejne 20 lat, badając kulturę Łemków i prowadząc działalność społeczno-polityczną oraz zarządzając majątkiem w Rzepedzi. Dwór w Rzepedzi stał się miejscem ożywionego życia towarzyskiego i schronienia dla powstańców, [[emisariusz]]y. Na podstawie miejscowego podania napisał powieść; "Hnatowe Berdo" i "Elegię na śmierć wieszcza z Miodobrodu Tymona Zaborowskiego". Po [[1832]] nabył Rzepedź [[Stanisław Niezabitowski]], a po nim wieś zakupił poeta [[Wincenty Pol]].
Do roku 1914 wieś należała do powiatu sądowego w Sanoku, w gminie [[Bukowsko]]. W roku 1898 wieś liczyła 865 mieszkańców i 124 domy, Powierzchnia wsi wynosiła 10,53 km². Część wsi stanowiła [[Wólka (urbanizacja)|wólka]] [[Miklaszki]] oraz osada dworska [[Zajniczki]]. Od listopada [[1918]] do stycznia 1919 Rzepedź znalazła się na terenie [[Republika Komańczańska|Republiki Komańczańskiej]] w której rozprawiono się z miejscową ludnością pochodzenia polskiego {{fakt}}.
Do 12 września [[1939]] wieś znajdowała się na obszarze [[powiat sanocki|powiatu sanockiego]] w [[Województwo lwowskie|województwie lwowskim]]. Rzepedź stanowiła[[garnizon]] macierzysty [[Batalion KOP "Komańcza"|Batalionu KOP "Komańcza"]]. W 1939 batalion ten, w ramach [[2 Pułk Piechoty KOP "Karpaty"|2 Pułku Piechoty "Karpaty"]] toczył walki obronne.
| |||