'''Stefan Władimirowicz Procenko''', [[język rosyjski|ros.]] Стефан Владимирович Проценко (ur. w [[1874]] r. we wsi Karpowka w guberni charkowskiej, zm. 28 grudnia [[1960]] r. we wsi Wyrica) - rosyjski, a następnie radziecki duchowny [[prawosławie|prawosławny]], kapelan pułkowy [[Wehrmacht|Wehrmachtu]] pod koniec [[II wojna światowa|II wojny światowej]]
Ukończył szkołę cerkiewno-parafialną. Następnie zmobilizowano go do armii rosyjskiej. Służył w lejbgwardii Pułku Siemionowskiego. Po ukończeniu służby wojskowej wstąpił w [[1895]] r. do [[monastyr|monastyru]]. Przebywał w [[pustelnia|pustelniach]] Siandiemskiej i Nikiforskiej, a następnie męskim monastyrzemonasterze Kiryło-Czełmogorskimśw. Cyryla Czełmogorskiego. Został jeromachem[[hieromnich]]em, przyjnującprzyjmując przy postrzyżynach mniszych imię SerafimSerafin. W latach [[1917]]-[[1923]] na polecenie metropolity Piotrogradzkiego[[eparchia Wieniamina zaprojektowałpetersburska i kierowałładoska|piotrogrodzkiego]] budową[[Beniamin metochiona(Kazanski)|Beniamina]] monastyruzaprojektował Czełmogorskiegometochion swojego monasteru w [[Sankt Petersburg|Piotrogradzie]], a następnie kierował jego budową. Jednocześnie od [[1919]] r. jako [[igumen]] był proboszczem [[cerkiew|cerkwi]] Św. KiryłaCyryla Czełmogorskiego w Piotrogradzie. Do [[1932]] r. jako [[archimandryta]] służył w cerkwi Pekińskiej. W poł. kwietnia [[1932]] r. został aresztowany przez [[OGPU]]. Po procesie skazano go na karę 5 lat [[łagier|łagrów]]. Odbywał ją w [[Mordowia|Mordowii]]. Po wypuszczeniu na wolność pod koniec lat 30., zamieszkał we wsi Wyrica, gdzie powołał tajny monastyrmonaster. Po zajęciu wsi przez wojska niemieckie w II poł. sierpnia [[1941]] r., zalegalizował swojeprowadzony zgromadzenieprzez jakosiebie Bogojawlienskimonaster męskiObjawienia monastyrPańskiego. W ramach [[Misja prawosławna w Pskowie|Pskowskiej Misji Prawosławnej]] służył w różnych [[chram|chramach]]cerkwiach w okupowanej Wyricy, a następnie w cerkwi Nikolskiejśw. Mikołaja we wsi Liubiatowo koło [[Psków|Pskowa]]. Prowadził propagandę werbunkową do oddziałów [[Rosyjska Armia Wyzwoleńcza|Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej]] (ROA). Za zasługi na pocz. [[1944]] r. otrzymał funkcję kapelana pułkowego w stopniu podporucznika Wehrmachtu. Po wyzwoleniu miasta przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] aresztowało go [[NKWD]] 30 lipca [[1945]] r. Po procesie został skazany na pocz. maja [[1946]] r. na karę 20 robót katorżniczych, ale wkrótce skrócono ją do 10 lat. W poł. lat 50. wyszedł na wolność. Krótko służył w monastyrze Pieczorskimprzebywał w [[PeczoryMonaster Pskowsko-Pieczerski|PeczorachMonasterze Pskowsko-Pieczerskim]]. Zamieszkał w Leningradzie, po czym powrócił do Wyricy.
