Zapalniczka stołowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: dodanie przepisu |
→Historia: dodanie przypisu |
||
Linia 6:
Pierwsze zapalniczki z uwagi na swoją konstrukcję i rodzaj paliwa były wytwarzane wyłącznie w wersji stołowej. Dopiero wynalazek tzw. kamienia zapalniczkowego austriackiego naukowca [[Carl Auer von Welsbach|Carla Auere Freiherra von Welsbacha]] umożliwiło na początku lat XX wieku na wyraźną segmentację rynku zapalniczek na kieszonkowe i stołowe (gabinetowe).
Pierwszą w pełni zautomatyzowaną zapalniczką stołową był Ronson (Banjo) Tablelighter, której twórcą był Louis V. Aronson<ref>{{Cytuj książkę| autor=Ira Pilossof, Stuart Schneider| tytuł=The Golden Age of Cigarette Lighters | data=2004 | wydawca="Schiffer Publishing" | miejsce=Atglen| isbn=0764319361| strony=26}}</ref>. Była to benzynowa zapalniczka stołowa, której produkcja rozpoczęła się w 1928. Natomiast pierwsza stołowa zapalniczka gazowa została wypuszczona na rynek w 1948 roku we Francji przez firmę Flaminaire<ref>{{Cytuj książkę| autor=A. M. W. van Weert, Ad Van Weert| tytuł=The Legend of the Lighter | data=1995| wydawca="Abbeville Press" | miejsce=Atglen| isbn=1558598545| strony=48}}</ref>.
Apogeum popularności zapalniczki stołowe osiągnęły w latach 1945–1960. Najlepiej sprzedającymi modelami zapalniczek stołowych były wówczas "Crown" oraz "Queen Anne" - obie produkował Ronson głównie na rynek amerykański, brytyjski oraz kanadyjski.
| |||