Bitwa o Mińsk (1919): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
grafika
m lit.
Linia 29:
4 lipca polskie oddziały ([[Front Litewsko-Białoruski]]) pod dowództwem generała [[Stanisław Szeptycki|Stanisława Szeptyckiego]] opanowały [[Mołodeczno]]. Dowódca Frontu zatrzymał ofensywę celem przegrupowania i wzmocnienia sił. bolszewicy wykorzystując przerwę w działaniach podciągnęli siły z zamiarem odbicia Mołodeczna. 17 lipca rozpoczęły natarcie 52 i 5 Dywizje Strzelców. Oddziały polskie odparły wroga., a następnie siłami wzmocnienia - 41 i 42 Pułki Piechoty i część [[2 Pułk Piechoty Legionów (II RP)|2 Pułku Piechoty Legionów]] - przeszły do kontnatarcia i osiągnęły linię: Zasław - Papiernia - Białorucza. Gen Szeptycki ponownie wstrzymał działania oczekując na podejście wzmocnienia - Grupy Wielkopolskiej.
 
Polski plan zakładał otoczenie Mińska szerokimi kleszczami. 8 sierpnia [[2 Dywizja Piechoty Legionów]] w sile: 12.000 piechoty, 2.000 kawalerii oraz 40 dział, osłaniana od północy i północnego wschodu przez [[1 Dywizja Piechoty Legionów|1 DPLeg]], naciearałanacierała na Mińsk od północnego zachodu, a Grupa Wielkopolska od południowego zachodu. [[15 Pułk Ułanów]] otrzymał zadanie wykonania zagonu w celu przecięcia linii kolejowej Mińsk - [[Borysów]]. Na Mińsk ruszyły dwie grupy wydzielone z 2 DPLeg: 2 i 3 batalion 4 PPLeg pod dowództwem mjr Stanisława Tessaro i grupa mjr Józefa Szczepana w sile 1 batalion 2 PPLeg wzmocniony batalionem szturmowym z sił 2, 3 i 4 PPLeg. Batalion szturmowy miał największe powodzenie, i ok. 10.00 wkroczył na przedmieścia Mińska. Polacy tocząc walki z piechotą wspieraną samochodem pancernym ok. 12.00 zajęli zachodnią część miasta i wysadzili tor kolejowy do [[Bobrujsk]]a. Do wieczora oddziały polskie opanowały całe miasto. Bolszewickie oddziały poniosły ciężkie straty. Polacy wzięli do niewoli ok. 500 jeńców, zdobyły: 8 parowozów, 90 wagonów i magazyny, których Rosjanie nie zdążyli ewakuować. 8 sierpnia wieczorem sowieci oddali Mińsk Polakom.
 
Sukces ten pozwolił Polakom przesunąć znacząco linię frontu, dopóki pod koniec sierpnia [[Józef Piłsudski]] nie wydał rozkazu wstrzymania ofensywy ze względu na zajęcie wszystkich na tym odcinku frontu ważnych dla Polski terenów.