Stanisław Karwowski (1848–1917): Różnice pomiędzy wersjami

Syn Adama Karwowskiego, nauczyciela [[matematyka|matematyki]] i [[język polski|polskiego]] w gimnazjum w Lesznie. Ukończył gimnazjum w Lesznie, studiował na uniwersytetach we [[Uniwersytet Wrocławski|Wrocławiu]] i w Berlinie, w [[1870]] r. otrzymał w [[Halle (Saale)|Halle]] tytuł [[doktorDoktor (tytułstopień naukowy)|doktora]] w dziedzinie [[filozofia|filozofii]].

Profesor w [[I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kompałły i Wojciecha Lipskiego w Ostrowie Wielkopolskim|Królewskim Katolickim Gimnazjum]] w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie]]. Występował przeciwko [[germanizacja|germanizacji]]. W [[1874]] przesiedlony przymusowo, za odmowę nauczania w języku niemieckim, do [[Żagań|Żagania]]. Później pracował jeszcze jako profesor gimnazjalny w [[Głubczyce|Głubczycach]]. W [[1907]] r. jako emeryt zamieszkał w [[Poznań|Poznaniu]], gdzie był m. in. wiceprezesem [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk|PTPN]]. Został pochowany w Poznaniu na starym cmentarzu świętomarcińskim.

W dorobku Karwowskiego wysuwa się na czoło 3 tomowa ''Historia Wielkiego Księstwa Poznańskiego'', którą ocenia się jako nieocenioną kronikę życia politycznego oraz społeczno-kulturalnego z okresu zaboru. Publikował w <<Roczniku Towarzystwa Przyjaciół Nauk>>, <<Przeglądzie Wielkopolskim>> i innych.

Żoną Stanisława Karwowskiego była Maria Pstrokońska, synem [[Adam Karwowski]], lekarz, dermatolog, wenerolog, profesor Uniwersytetu Poznańskiego, który zyskał dużą popularność.

Jego imię nosi [[ulicaUlica Stanisława Karwowskiego w Poznaniu|ulica w Poznaniu]], [[Jarocin]]ie i w Lesznie (tu ul. Karwowskich).