Wersja z 20:51, 25 sie 2012 edytuj Ptbotgourou (dyskusja \| edycje) 37 586 edycji m r2.7.2) (Robot poprawił yo:Pópù Innocent 2k ← poprzednia edycja		Wersja z 00:43, 5 gru 2012 edytuj anuluj edycję Ptjackyll (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 49 262 edycje usunięcie zbędnych linków do dat, źródła/przypisy następna edycja →
Linia 31: \|papież kreujący = Paschalis II \|kościół tytularny = S. Angelo in Pescheria \|data pontyfikatu = [[14 lutego]] [[1130]] \|odznaczenia = \|commons = Linia 39: \|www = }} '''Innocenty II''' (łac. ''Innocentius II''), wcześniej '''Gregorio Paparone''' lub '''Papareschi''', (ur. w [[Rzym]]ie - zm. [[24 września]] [[1143]] w [[Rzym]]ie) - [[papież]] w okresie od [[14 lutego]] 1130 do [[24 września]] 1143. ==Wczesne życie== Linia 49: ==Pontyfikat== Anaklet II zyskał poparcie normańskiego hrabiego Sycylii Rogera II, któremu nadał tytuł królewski. W tej sytuacji Innocenty II, po opuszczeniu Rzymu, musiał uchodzić najpierw na północ Włoch, a następnie do Francji. Tam zyskał poparcie wpływowego kaznodziei, założyciela zakonu cystersów, Bernarda z Clairvaux. Na synodzie w Clermont w listopadzie 1130 Francja i Anglia uznały Innocentego II za prawowitego papieża. Nieco później, pod wpływem arcybiskupa Magdeburga Norberta z Xanten Innocentego II uznał także król Niemiec Lotar III. W stosunkowo niedługim czasie zdecydowana większość świata katolickiego opowiedziała się po stronie właśnie jego. Anakleta II popierały jedynie królestwo Sycylii, Mediolan, Akwitania i Szkocja. Linia 60 ⟶ 59: Schizma zakończyła się ''de facto'' wraz ze śmiercią Anakleta II 25 stycznia 1138. Wprawdzie jego zwolennicy obrali kardynała Grzegorza z SS. Apostoli na [[Antypapież Wiktor IV (Gregorio)\|Antypapieża Wiktora IV]], ale ten już 29 maja 1138 podporządkował się Innocentemu II. W [[1139]] zwołał [[Sobór laterański II]], który zlikwidował skutki [[schizma\|schizmy]] po wystąpieniu [[antypapież]]a [[antypapież Anaklet II\|Anakleta II]]. Wbrew wcześniejszym obietnicom łaski byli stronnicy Anakleta II zostali w większości pozbawieni swych stanowisk i godności, co spotkało się z krytyką m. in. Bernarda z Clairvaux. Po soborze Innocenty II wznowił walkę z Rogerem II, jednak poniósł porażkę. 25 lipca 1139 papież zawarł z Rogerem II traktat, w którym uznał jego tytuł królewski w zamian za hołd lenny z ziem Apulii i Sycylii. W 1141 Innocenty II toczył spór z królem Francji [[Ludwik VII Młody\|Ludwikiem VII]] o obsadę ~~archidiecezj~~archidiecezji Bourges. Papież nałożył [[interdykt]] na wszystkie miejsca pobytu króla. W 1143 w Rzymie wybuchła rebelia pod wodzą [[Arnold z Brescii\|Arnolda z Brescii]], księdza, który już wcześniej został potępiony za nieortodoksyjne poglądy. W rezultacie tego buntu powstała rzymska komuna miejska, kwestionująca świecką władzę papieża nad miastem. Linia 74 ⟶ 73: * Kazimierz Dopierała, ''Księga papieży'', Poznań 1996 * Hüls, Rudolf: ''Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130.'' Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. Max Niemeyer Verlag. Tybinga 1977, ISBN 978-3-484-80071-7 * {{cytuj stronę \| url = http://www.newadvent.org/cathen/08012a.htm \| tytuł = Pope Innocent II \| opublikowany = Catholic Encyclopedia \| język = en \| data dostępu = 2012-12-04}} {{Władca-Papież\|poprzednik=[[Honoriusz II]]\|następca=[[Celestyn II]]}} {{Papieże}} {{DEFAULTSORT:Innocenty 02}}

Innocenty II: Różnice pomiędzy wersjami