{{cytat|Gdy Mojżesz zstępował z góry Synaj z dwiema tablicami Świadectwa w ręku, nie wiedział, że skóra na jego twarzy '''promieniała''' na skutek rozmowy z [[Jahwe]].}}
W 1590 roku ukazała się wersja autoryzowana Wulgaty, której autorem był papież [[Sykstus V]]. Wersja ta przeszła do historii jako [[Wulgata sykstyńska]] i była ona jednocześnie powodem wielkiego skandalu teologicznego XVI wieku, ponieważ papież wprowadził do niej liczne i ważkie zmiany wedle własnego uznania (zmieniał kolejność wersetów, usuwał bądź dodawał wyrazy, zwroty bądź całe zdania). Ta wersja Wulgaty została promulgowana wraz z bullą ''Aeternus Ille'', która zakazywała wszelkich prób ingerencji w treść przekładu bądź wydania Biblii w języku innym niż łacina pod groźbą ekskomuniki. Wkrótce jednak papież zmarł, a Wulgata sykstyńska została wykupiona przez kardynałów i spalona<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.kkbids.episkopat.pl/uploaded/a35/Anamnesis35-4hEgzegeta1.pdf| tytuł = Uwagi egzegety do instrukcji Liturgiam authenticam | data dostępu = 2012-02-05| autor = Dieter Böhler| opublikowany = KKBiDS| praca = Anamnesis 35| data = |strony = 75-76| język = pl}}</ref>. Dwa lata później ukazała się nowa[[Wulgaty wersja Wulgatyklementyńska]], promulgowana wraz z nową bullą ''Aeternus Ille'' [[Klemens VIII|Klemensa VIII]], która różniła się od Wulgaty sykstyńskiej w wielu miejscach (ponad 3000)<ref>[[Bruce M. Metzger]], The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration, Oxford University Press, 1968, p. 78; B. M. Metzger, The Early Versions of the New Testament, Clarendon Press, Oxford 1977, p. 349.</ref>.
W przypadku wydań protestanckich zachowano daleko bardziej idącą staranność zarówno w tłumaczeniu jak i w wydawaniu. Zdarzały się jednak błędy, które były na ogół surowo karane.
