Wilhelm von Leeb: Różnice pomiędzy wersjami

 

[[30 lipca]] [[Adolf Hitler|Hitler]] wydał operacyjną dyrektywę nr. 34, która nakazywała zdobycie [[Petersburg|Leningradu]], oraz połączenie się wojsk niemieckich z wojskami fińskimi. Do natarcia na miasto Leeb utworzył 3 zgrupowania uderzeniowe: północne, składające się z pięciu dywizji, południowe w składzie siedmiu dywizji, oraz zgrupowanie 5 dywizji 18 Armii, w [[Estonia|Estonii]], które uderzeniami z trzech kierunków miały zdobyć miasto Leningrad. Zatem następnego dnia jego wojsko ruszyło do ataku. Równocześnie od północy atak na kierunku leningradzkim przeprowadziła Armia Fińska, przedostając się przez [[Przesmyk Karelski]]. Odcinek ten był broniony przez 23 Armię. 6 sierpnia [[Wehrmacht]] zajął [[Stara Russa|Starą Russę]], [[7 sierpnia]] wojska niemieckie przełamały opór 8 Armii i doszły do [[zatoka Fińska|Zatoki Fińskiej]]. [[15 sierpnia]] padł [[Nowogród Wielki|Nowogród]], a XLII Korpus Armii Czerwonej został okrążony w rejonie Ługi. Po przecięciu magistrali kolejowej Leningrad - [[Moskwa]] oddziały von Leeba [[25 sierpnia]] natarły na [[Tosno]], [[Budogoszcz]], [[Tichwin]] (na południowy wschód od Leningradu), [[29 sierpnia]] podeszły, pod miasto [[Kolpino]], 30 - zdobyły stację kolejową Mga, a także w okolicach miejscowości [[Odradnoje]] dotarli do [[Newa|Newy]] i zaczęły przygotowywać się do forsowania rzeki. [[5 września]] z rozkazu [[Adolf Hitler|Hitlera]] Grupa Armii "Nord" przypuściła kolejny atak mający na celu połączenie się oddziałów niemieckich z fińskimi. [[8 września]] wojska niemieckie zajęły [[Szlisselburg]] i wyszły nad [[Ładoga|jezioro Ładoga]]. W tym też dniu rozpoczęła się [[Blokada Leningradu|blokada Leningradu]], trwająca 900 dni. Generalny szturm na miasto przypuszczono [[17 września]], a brało w nim udział 16 dywizji wspieranych bronią pancerną i lotnictwem. [[7 października]] [[1941]] r. Leeb otrzymał tajną dyrektywę od Sztabu Generalnego, mówiącą o nieprzyjmowaniu kapitulacji. Spodziewano się bowiem, że Rosjanie pozostawią w mieście miny. Ostatnim sukcesem [[Wehrmacht]]u było zajęcie Aleksandrówki, końcowego przystanku leningradzkiej linii trolejbusowej. Niemiecka Grupa Armii "Nord" po dotarciu do Leningradu, rozciągnęła swój front na długości 600 km. wzdłuż łuku biegnącego od Zatoki Koporskiej do [[Wielkie Łuki|Wielkich Łuków]], rzeki [[Wołchow (rzeka)|Wołchow]] i skrawka południowego brzegu Ładogi. [[8 listopada]] wojsko Leeba zdobyło [[Tichwin]], dzięki czemu niemieckie oddziały mogły kontrolować linie zaopatrzeniowe, którymi dowożono zapasy do miasta. [[5 grudnia]] Armia Czerwona odbiło miasto. Działania bojowe na bezpośrednich przedpolach Leningradu zimą 1941/42 roku przybrały typowe formy wojny pozycyjnej i miały znaczenie lokalne.

 

== Lata 1942-1945 ==