Juan Ignacio Chela: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków do przek., WP:SK, drobne merytoryczne |
m Bot poprawia pisownię ATP World Tour |
||
Linia 30:
'''Juan Ignacio Chela''' (ur. 30 sierpnia 1979 w [[Buenos Aires]]) – [[tenis]]ista [[Argentyna|argentyński]], zwycięzca turniejów zawodowych w grze pojedynczej i podwójnej, reprezentant w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]]. Dwukrotny [[Letnie igrzyska olimpijskie|olimpijczyk]] (2000 i 2004)<ref>{{Cytuj stronę| url = http://www.sports-reference.com/olympics/athletes/ch/juan-ignacio-chela-1.html |tytuł = ''Juan Ignacio Chela Biography and Olympic Results | opublikowany = Sports-Reference.com | język = en | data dostępu = 4 grudnia 2012}}</ref>. Dnia 3 grudnia 2012 roku ogłosił zakończenie zawodowej kariery<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.atpworldtour.com/News/Tennis/2012/12/Features/Chela-Announces-Retirement.aspx | tytuł = Chela Tweets Retirement From Tennis | autor = ATP Staff | data = 2012-12-03 | praca = Retirement News | opublikowany = atpworldtour.com | język = en | data dostępu = 2012-12-04}}</ref>.
Występy w gronie profesjonalistów rozpoczął w 1998. Już w swoim debiutanckim sezonie doszedł do finału w jednym z turniejów [[ATP Challenger Tour|challengerowych]], w [[Lima|Limie]]. W 1999 wygrał dwa challengery, a rok później odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe w cyklu [[Association of Tennis Professionals|ATP World Tour]], po sukcesie w [[Abierto Mexicano TELCEL|Meksyku]]. Do turnieju głównego awansował z eliminacji, a w drodze do finału pokonał m.in. [[Gustavo Kuerten]]a, natomiast w decydującym meczu rodaka [[Mariano Puerta|Mariano Puertę]].
W 2001 kariera Cheli uległa na krótko zatrzymaniu, gdy został zdyskwalifikowany na trzy miesiące i ukarany grzywną w wysokości 8 tysięcy dolarów za wykrycie w jego organizmie obecności metylotestosteronu podczas turnieju [[ATP World Tour Masters 1000|Masters Series]] w [[BNP Paribas Open|Indian Wells]]. Po odbyciu kary zanotował serię startów w turniejach challengerowych, wygrywając aż sześć imprez tej rangi i odzyskując pozycję w czołowej setce rankingu światowego oraz uzyskał finał zawodów ATP World Tour w [[Bogota|Bogocie]] (porażka z [[Fernando Vicente]]). Dalszy awans Argentyńczyk zanotował w 2002, kiedy dzięki wygranej w [[Dutch Open Tennis|Amersfoort]] (w finale z [[Albert Costa|Albertem Costą]]), finałom w [[Sydney International|Sydney]] i [[Long Island]] oraz 1/8 finału [[US Open 2002|US Open]] awansował do czołowej trzydziestki rankingu światowego.
W kwietniu 2004 wygrał swój trzeci turniej w grze pojedynczej, na kortach ziemnych w [[Estoril Open|Estoril]]. W finale pokonał [[Marat Safin|Marata Safina]]. Tegoż samego roku osiągnął ćwierćfinał w [[Wielki Szlem (tenis)|wielkim szlemie]], na korach imieniem [[French Open 2004|Rolanda Garrosa]]. Mecz o dalszą fazę turnieju przegrał z Brytyjczykiem [[Tim Henman|Timem Henmanem]]. Wyniki te dały mu awans na najwyższą w karierze pozycję w rankingu – nr 15. (w sierpniu 2004). Również tego roku Argentyńczyk zwyciężył w rozgrywkach gry podwójnej w [[VTR Open|Viña del Mar]], partnerując [[Gastón Gaudio|Gastónowi Gaudio]] oraz doszedł do finału w Acapulco tworząc parę z [[Nicolás Massú|Nicolásem Massú]].
Linia 51:
== Statystyki ==
=== Finały w turniejach ATP World Tour ===
==== Gra pojedyncza (6-6) ====
{|
| |||