Jakub Falkowski: Różnice pomiędzy wersjami

WKształcił się u oo. Pijarów w [[1800Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczynie]] rokunad Bugiem. W 1800 przyjął [[święcenia kapłańskie]] z rąk [[Onufry Kajetan Szembek|Onufrego Szembeka]]. Jako ksiądz został nauczycielem kolejno w szkołach: w [[Łomża|Łomży]], [[Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczynie]] i [[Szczuczyn (województwo podlaskie)|Szczuczynie]], gdzie poznał głuchoniemego siedmioletniego chłopca -– Piotra Gąsowskiego<ref name="Fal">Ks. Nowodworski:, ''Ksiądz Jakób Falkowski i Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie'', Tygodnik„Tygodnik IlustrowanyIlustrowany”, nr 27, 19-31 marca 1860</ref>. Zainteresował się kształceniem głuchych. W latach [[1803]] - [[1804]] studiował pedagogikę głuchych w Lipsku[[Lipsk]]u. Po powrocie, rozwijając niemiecką metodę Heinekego, nauczył swego podopiecznego "czytać„czytać z ruchu ust"ust”. Swoje wyniki nauczania przedstawił w [[1809]] w [[Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk|Towarzystwie Przyjaciół Nauk]]. W [[1815]] [[Izba Edukacyjna Księstwa Warszawskiego|Dyrekcja Edukacji Narodowej]] powierzyła mu utworzenie Instytutu Głuchoniemych, pierwszą w Polsce szkołę kształcącą dzieci głuche. Po rocznym naukowym pobycie w [[Wiedeń|Wiedniu]], 23 października [[1817]], otworzył instytut w dwóch pokojach [[Pałac Kazimierzowski w Warszawie|Pałacu Kazimierzowskiego]]. Kolejna siedziba mieściła się na [[Krakowskie Przedmieście w Warszawie|Krakowskim Przedmieściu]] pod nr 391 (wg ówczesnej numeracji). W [[1820]] został wyznaczony przez metropolitę warszawskiego [[Szczepan Hołowczyc|Szczepana Hołowczyca]] na stanowisko proboszcza parafii na [[Solec (Warszawa)|Solcu]]. To pozwoliło mu mieć dodatkowe fundusze na działalność instytutu. W [[1822]] wizytował placówkę cesarz i król Polski [[Aleksander I Romanow|Aleksander I]]. Z przekazanej przez cesarza ze skarbu państwa sumy 124 000 złp. wybudował Falkowski fronton budynku przy ulicy [[Ulica Wiejska w Warszawie|Wiejskiej]] ''pod„pod nr 1737''1737”, a oficyny przebudował na warsztaty. <ref name="Fal" />. Był rektorem instytutu do [[1831]]. Rocznik„Rocznik Towarzystwa NaukowegoNaukowego”<ref>Rocznik„Rocznik Towarzystwa Naukowego z Uniwersytetem Krakowskim połączonego''połączonego”, t. IV, Kraków 1819, strony początkowe nienumerowane</ref> wymienia go wśród ''Członki„Członki Korespondenci Towarzystwa – Falkowski Jakób, Prof:. Instytutu Głuchoniemych''Głuchoniemych”. Został18 czerwca 1826 został pierwszym proboszczem parafii [[Kościół św. Aleksandra w Warszawie|św. Aleksandra]] 18 czerwca [[1826]].

Zmarł 2 września 1848 roku. Jego szczątki zostały złożone w kościele świętego Aleksandra w Warszawie.

Jego imieniem nazwano w roku [[1983]] [[Instytut Głuchoniemych w Warszawie|Instytut Głuchoniemych]] w Warszawie.