Gaj (Wrocław): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Podmiana linków, nowa domena, treść ta sama |
formatowanie tekstu, błędy ortograficzne |
||
Linia 58:
Główną drogę (''Hauptstraße'') prowadzącą do Gaju z Wrocławia przemianowano na ''Herdainstraße'' rok po przyłączeniu wsi do miasta, w [[1905]]. Obecnie nosi ona nazwę ulicy Gajowej (jeszcze raz warto podkreślić, że nazwa ta nie ma związku z osiedlem Gajowa przy ul. Kosmonautów) i łączy ulicę Dyrekcyjną od zbiegu z Suchą i Hubską oraz ulicę Kamienną przy placu Zamenhofa. W całości zatem znajduje się ona poza granicami osiedla Gaj, przebiega bowiem przez Glinianki i Huby. Niegdyś ulica ta dochodziła aż do Ślicznej, ale końcowy odcinek zabudowano blokami mieszkalnymi w [[lata 70. XX wieku|latach 70. XX wieku]]. W pierwszej połowie [[XX wiek]]u na terenach ''Herdain'' znajdowało się gospodarstwo rolnicze, kilka zabudowań przemysłowych i robotnicze osiedle, m.in. dla robotników wybudowanej w sąsiedniej dzielnicy, na Tarnogaju, gazowni.
Pod koniec wieku [[XX wiek|XX]], w latach [[1979]]-[[1994]], według projektu Krystyny Chełmickiej, Kazimierza Oziewicza i Andrzeja Wolskiego zabudowano największą część osiedla Gaj w kwartale pomiędzy ulicami Armii Krajowej, Bardzką, Świeradowską i Borowską oraz z przecinającymi go wewnątrz ulicami Orzechową i Krynicką. Osiedle przewidziano dla 26 tysięcy mieszkańców, zastosowano powszechną w owych czasach technologię [[wielka płyta|wielkopłytową]]. Jako że był to schyłkowy okres stosowania tej technologii w Polsce, starano się wówczas zminimalizować wrażenie monotonii blokowiska, stosując nieszablonowy układ zabudowy wzdłuż linii łamanych, w ten sposób, że strony wejściowe budynków obramowują ciągi uliczne, zaś z drugiej ich strony znajdują się wypełnione zielenią wnętrza urbanistyczne. Z drugiej strony, okres budowy większości tych wieżowców przypadł na okres najgłębszego kryzysu gospodarczego w [[PRL]] i początek transformacji ustrojowej, co w znacznej mierze zaważyło na niezbyt wysokim standardzie wykończenia wybudowanych w tym osiedlu mieszkań. Na południe od ul. Świeradowskiej znajduje się część osiedla, w którym dominuje zabudowa jednorodzinna; od połowy [[lata 90. XX wieku|lat 90.]] powstaje tam także zabudowa wielorodzinna niska. Od 2013 roku sołtysem osiedla jest Maciej Chrzanowski.
Obecne osiedle Gaj obejmuje terytorium nieco dalej przesunięte na południe w stosunku do historycznych jego granic i zamknięte jest od północy ulicą Armii Krajowej, od południa linią kolejową i od zachodu ulicą Spiską. Według szacunków Urzędu Miasta, pod koniec [[2004]] roku w tak określonych granicach mieszkało 19,6 tysięcy osób, a zatem mniej niż przewidywano początkowo dla wielkopłytowej zabudowy Krynicka/Orzechowa.
Przy ulicy Borowskiej znajdują się ponadto trzy urokliwe domki jednorodzinne zbudowane w XIX wieku.
| |||