Front Środkowy (1939): Różnice pomiędzy wersjami

Zadanie Frontu : bronić Wisły od [[Pilica|Pilicy]] do Sandomierza, organizując obronę (w miarę odwrotu [[Front Północny (1939)|FrontFrontu PółnocnyPółnocnego]]Frontu Północnego) wzdłuż [[Wieprz]]a na [[Kock]], utrzymać kantakt z armiami na zachodnim brzegu Wisły, ułatwić im przeprawę<ref name=enc/>.

Po przeprawieniu się wojsk gen. T[[Tadeusz Kutrzeba|T. Kutrzeby]] odchodzić na [[Tomaszów Lubelski]]. Po przejściowej obronie Wisły Front Środkowy przekazał część sił Frontowi Północnemu i 14 września, zgodnie z rozkazem Naczelnego Wodza rozpoczął odwrót do południowy -wschód Polski<ref name=enc/>.

W lasach na południe od [[Janów Lubelski|Janowa Lubelskiego]] Armia Lublin połączyła się z [[Armia Kraków|Armią Kraków]] i wspólnie stoczyły [[Bitwa pod Tomaszowem Lubelskim|bitwę w rej. Tomaszowa Lubelskiego]] z 14 Armią niemiecką, nacierającą z kierunku południowo-zachodniego).)<ref name=mala>{{cytuj książkę |nazwisko= Urbanowicz [red.]|imię=Józef|tytuł= Mała Encyklopedia Wojskowa t. 1 |strony=66}}</ref>. Na skutek przewagi ogniowej i wykonanego manewru przez Niemców nie udało się polskim związkom operacyjnym przebić na [[Lwów]]<ref name=mala/>. Po dwóch dniach walk, gen. T Piskor 20 września, podjął decyzje o kapitulacji<ref name=mala/>.