Grzybnica (cmentarzysko): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Opis cmentarzyska: drobne redakcyjne
Kenraiz (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 5:
 
== Opis cmentarzyska ==
Badania archeologiczne cmentarzyska rozpoczął w 1974 r. [[Ryszard Wołągiewicz]]. Odkryto 5 kręgów kamiennych o różnej wielkości. Dwa kręgi o średnicy 36 m są największymi spotykanymi w Europie.<ref>Krystyna Hahuła, Cmentarzysko Gotów w Grzybnicy, Koszalin 1992</ref>.
 
Na cmentarzysku znajdują się następujące formy nagrobków:
* 5 kręgów kamiennych, w tym jeden krąg podwójny, tzn. krąg mniejszy wstawiony w większy,a obydwa połączone są ze sobą czterema „szprychami”; takiego rozwiązaniatakiego nieukładu spotkamybrak w innych [[kręgi kamienne|kręgach kamiennych]] w Polsce,
* 2 kurhany kamienno-ziemne,
* 35 płaskich kamiennych budowli nagrobkowych,
Linia 18 ⟶ 19:
* groby ciałopalne jamowe.
 
Stwierdzono, że cmentarzysko w Grzybnicy było miejscem zwoływania rodowo-plemiennych zgromadzeń wiecowych w kręgach kamiennych, tzw. [[ting]]ów oraz miejscem grzebania zmarłych. <ref>Ryszard Wołągiewicz, Kręgi kamienne w Grzybnicy, Koszalin 1977</ref>.
 
Wśród obiektów znajdują się kręgi znane także z terenów północnej Europy, z [[Norwegia|Norwegii]] (z prowincji: [[Hordaland]], [[Rogaland]], [[Vest-Agder]], [[Aust-Agder]], [[Vestfold]] i [[Ostfold]]), z [[Niemcy|Niemiec]] (z północno-zachodniej i zachodniej [[Meklemburgia|Meklemburgii]]) i z Polski (z Pomorza Wschodniego oraz [[Mazury|Mazur]]).
 
Z prac badaczy [[Skandynawia|skandynawskich]] i z pracy J. Kmiecińskiego wynika, że kręgi stanowiły formę nagrobków. <ref>Ryszard Wołągiewicz, Grzybnica – cmentarzysko kultury wielbarskiej z kręgami kamiennymi, „Koszalińskie Zeszyty Muzealne”, t. 5, 1975, s. 137-161</ref>. Nie wyklucza to jednak innych ich funkcji.
 
== Zobacz też ==