Four Courts: Różnice pomiędzy wersjami

== Zniszczenia podczas wojny domowej ==

[[Plik:Four-courts-statue.jpg|thumb|left|180px|Dekoracja wnętrza kopuły proj. Gandona, zniszczona w 1922 roku]]

W czasie [[powstanie wielkanocne|powstania wielkanocnego 1916]] Four Courts był zajęty przez 1. batalion sił rewolucyjnych pod dowództwem [[Edward Daly|Edwarda Daly'ego]]. Mimo artyleryjskiego ostrzału przez siły brytyjskie wielu dzielnic Dublina budynek przetrwał nienaruszony.

 

Od 14 kwietnia 1922 roku Four Courts okupowany jest przez oddziały [[Irlandzka Armia Republikańska|IRA]] dowodzone przez [[Rory O'Connor (1883 - 1922)|Rory'ego O'Connora]], który sprzeciwiał się podpisanemu [[Traktat (Irlandia)|porozumieniu angielsko-irlandzkiemu]]. Po kilku miesiącach bezczynności nasilające się naciski czekających na ewakuację Brytyjczyków oraz obawy przed zerwaniem przez nich traktatu spowodowały, że 28 czerwca wojska podległe tymczasowemu rządowi [[Wolne Państwo Irlandzkie|Wolnego Państwa Irlandzkiego]] na rozkaz dowódcy armii [[Michael Collins (polityk irlandzki)|Michaela Collinsa]] zaatakowały budynek. Sprowokowało to kolejny [[Bitwa o Dublin|tydzień walk w Dublinie]], podczas których budynek mocno ucierpiał. Szczególnie jego zachodnie skrzydło, gdzie w czasie oblężenia doszło do eksplozji składu amunicji, który zniszczył archiwum państwowe. Prawie tysiąc lat historii w irlandzkich dokumentach przechowywanych w podziemiach Four Courts zostało bezpowrotnie zniszczonych: archiwum irlandzkiego parlamentu, setki archiwów kościelnych czy przechowywane tutaj wszystkie [[testament]]y Irlandczyków począwszy od XVI wieku<ref name="heritage"/>. Biorący udział w tych walkach, późniejszy [[Taoiseach|premier Irlandii]] [[Seán Lemass]] oskarżany o celową detonację amunicji, zaprzeczał, że magazyn był zaminowany i wysadzony w powietrze przez okupujące wojska, podając za przyczynę przypadkowy wybuch podczas walk.