Mykoła Łebed´: Różnice pomiędzy wersjami

Syn krawca, absolwent gimnazjum we Lwowie. W latach 1932-1934 łącznik Krajowej Egzekutywy [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|OUN]] z Prowodem i zagranicą. Jeden z organizatorów [[Zabójstwo Bronisława Pierackiego|zamachu na ministra]] [[Bronisław Pieracki|Bronisława Pierackiego]]. Po zamachu uciekł przez [[Wolne Miasto Gdańsk]] do Niemiec, aresztowany po zejściu ze statku w [[Szczecin]]ie i wydany władzom polskim na osobiste polecenie [[Kanclerze Niemiec|kanclerza Rzeszy]] [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]], bez formalnego wniosku [[ekstradycja|ekstradycyjnego]] ze strony Polski. Przewieziono go specjalnym samolotem do Warszawy. Po rozpoczętym 18 listopada 1935 procesie Łebed został skazany<ref>obok [[Stepan Bandera|Stepana Bandery]]</ref> 13 stycznia 1936 na karę śmierci, zamienioną na podstawie [[amnestia|amnestii]] na dożywotnie więzienie.

 

 

5 września 1939 uciekł z transportu ewakuacyjnego więźniów więzienia w [[Siedlce|Siedlcach]]. Od listopada 1939 do marca 1940 był komendantem szkoły wywiadowczo-dywersyjnej, założonej przez [[Abwehra|Abwehrę]] z inicjatywy [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|OUN]] w Zakopanem. Po rozłamie w OUN w roku 1940 został pierwszym szefem powstałej wówczas Służby Bezpeky i delegatem do pertraktacji z władzami III Rzeszy. Funkcję szefa SB sprawował do marca 1941, kiedy to zastąpił go [[Mykoła Arsenycz]].