Nowa Synagoga w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Syngoga od lat nie pełni funkcji basenu. |
m popr. współrzędnych |
||
Linia 1:
{{Dobry Artykuł}}
{{Synagoga infobox
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
}}
'''Nowa Synagoga w Poznaniu''' – [[synagoga]] znajdująca się w [[Poznań|Poznaniu]] na rogu ulic Wronieckiej 17 i Stawnej, przy [[Skwer Rabina Akiwy Egera w Poznaniu|Skwerze Rabina Akiwy Egera]]. Jest obecnie jedyną zachowaną wolno stojącą synagogą [[Poznań|Poznania]]. W czasie okupacji została przebudowana w roku 1941 na krytą pływalnię dla żołnierzy Wehrmachtu, w czasie przebudowy budynek został zdewastowany i zniekształcony.
Linia 25:
== Historia ==
=== Przed wojną ===
[[Plik:Poznań synagoga - przekrój podłuzny.jpg|thumb
[[Plik:Poznań synagoga - rzut parteru i piętra.jpg|thumb
Pierwszy zamysł budowy nowej [[synagoga|synagogi]] dla ortodoksyjnej [[kahał|gminy żydowskiej]] (w Poznaniu, poza [[Stara Synagoga w Poznaniu|Starą Synagogą]] istniała jeszcze wówczas [[Synagoga Tempel w Poznaniu|reformowana synagoga Tempel]]) pojawił się w [[1880]] roku. Komitet budowy powstał jednak dopiero w [[1902]] roku staraniem rabina Wolfa Feilchenfelda. Zdecydowano wybudować synagogę dla 1100-1200 wiernych. Na rozpisany w [[1904]] roku konkurs nadeszło siedem prac, a zwyciężył projekt [[berlin|berlińskiej]] firmy Cremer & Wolffenstein.
Działka na której miała powstać synagoga została w [[1904]] roku zamieniona z fundacją im. Salomona B. Latza za trzy synagogi gminne przy ulicy Żydowskiej i zobowiązano się do ich rozbiórki. Dokupiono też dwie działki należące do miasta. [[Kamień węgielny]] położono [[6 maja]] [[1906]] roku.
Linia 42:
=== Okres powojenny ===
O tym, że był to dom modlitwy przypomina jedynie pamiątkowa tablica przy wejściu, odsłonięta w [[2004]] roku z inicjatywy Fundacji Rozwoju Sportu Szkolnego. Jej treść w [[język polski|języku polskim]] i [[język angielski|angielskim]] brzmi:
:
Pierwsza tablica pamiątkowa została zawisła na synagodze na początku [[lata 90. XX wieku|lat 90. XX wieku]], dzięki staraniom Johna i Danel Marcus. Ufundowała ją korporacja For International Education. Wykonana z mosiądzu przez artystę rzeźbiarza Piotra Andruszkę wisiała tylko kilka lat. Prawdopodobnie ukradli ją poszukiwacze złomu.
Wieloletnie starania o przekształcenie jej w muzeum utrudniały niejasne stosunki własnościowe, gdyż o prawa do dawnej synagogi ubiegały się [[Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP]], na której terenie obecnie znajduje się dawna synagoga, oraz amerykańskie środowiska w których skupieni są członkowie dawnej [[kahał|gminy]] [[poznań]]skiej, którzy po [[1918]] w większości wyemigrowali do [[Niemcy|Niemiec]], a po dojściu nazistów do władzy przenieśli się do [[Stany Zjednoczone|USA]].
[[Plik:Poznan Stawna 414-22.jpg|thumb
[[Plik:Poznan Stawna 414-28.jpg|thumb
Ostatecznie w połowie [[2002]] roku władze miasta [[Poznań|Poznania]] przekazały budynek [[synagoga|synagogi]] wraz z placem [[Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP|Związkowi Gmin Wyznaniowych Żydowskich RP]]. Obecnie władze Gminy Wyznaniowej pragną po remoncie przekształcić ją w Centrum Judaizmu i Tolerancji, jednak na razie brakuje na to przedsięwzięcie funduszy, więc budynek nadal służy jako [[Basen pływacki|pływalnia]]. Budynek gmina wynajmuje prywatnej firmie, która administruje pływalnią i płaci jej za [[dzierżawa|dzierżawę]]. Przedwczesne zamknięcie budynku spowodowałoby jego znaczną dewastację, a wypuszczenie wody na dłuższy czas mogłoby naruszyć stabilność konstrukcji, która oparta jest na palach.
W planach [[kahał|gminy żydowskiej]] jest przywrócenie wyglądu synagogi sprzed [[II wojna światowa|II wojny światowej]], a we wnętrzach urządzić m.in. Izbę Pamięci osób odznaczonych przez [[Yad Vashem]] za ratowanie [[Żydzi|Żydów]] medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata, osobno w sali głównej urządzone zostałoby miejsce na modlitwę i dla Teatru Żydowskiego. Do dziś jednak budynek nie został wpisany do [[rejestr zabytków|rejestru zabytków]], co ogranicza pozyskanie pieniędzy na jego remont.
W [[2007]] roku synagoga uroczyście obchodziła 100-lecie swojego istnienia. W związku z tym na podstawie zachowanych zdjęć, wirtualnie odtworzono wygląd wnętrza synagogi. Podczas obchodów modlitwy prowadził Naczelny Rabin Polski [[Michael Schudrich]], a śpiewał rabin [[Wrocław]]ia [[Icchak Rapoport]]<ref>[http://miasta.gazeta.pl/poznan/1,36037,3849489.html Poznańska synagoga ma 100 lat]
W
W
=== Spór o synagogę ===
Na początku [[2006]] roku, z ust europosła z ramienia [[Prawo i Sprawiedliwość|Prawa i Sprawiedliwości]] [[Marcin Libicki|Marcina Libickiego]] padła propozycja wyburzenia synagogi i zagospodarowania terenu po niej<ref name=wyburzenie>[http://serwisy.gazeta.pl/wyborcza/1,68586,3110371.html Czy poznańską synagogę można wyburzyć?]
Jak stwierdził miasto powinno odkupić pozbawiony wartości budynek synagogi od Gminy Wyznaniowej Żydowskiej i wyburzyć, a teren po niej zagospodarować stosownie do projektu odbudowy [[Mury miejskie|murów miejskich]] i innych planów rewitalizacji tej części [[Stare Miasto w Poznaniu|Starego Miasta]]<ref name=wyburzenie />. Libicki zaznaczył, że bóżnica była elementem [[Niemcy|niemieckiej]] polityki [[kulturkampf]]u, który miał ograniczać wpływy [[Polska|polskości]] i [[katolicyzm]]u w [[Poznań|Poznaniu]]<ref name=wyburzenie />.
Propozycja [[Marcin Libicki|Marcina Libickiego]] wywołała duże kontrowersje, lawinę protestów oraz szok wśród członków lokalnej społeczności żydowskiej, władz miasta oraz historyków z [[Poznań|Poznania]]. Prezydent [[Poznań|Poznania]] [[Ryszard Grobelny]] stwierdził że wyburzenie byłej synagogi jest niedopuszczalne, a wykupienie go przez miasto za taką kwotę, która umożliwiłaby gminie stworzenie miejsca modlitwy i miejsca aktywności kulturalnej jest niemożliwe<ref>[http://serwisy.gazeta.pl/wyborcza/1,68586,3112228.html Prezydent przeciwny wyburzeniu synagogi]
:
[[23 kwietnia]] [[2006]] roku głos w sprawie synagogi zabrał senat [[Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu|Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu]], który potępił wyburzenie gmachu. Rektor akademii prof. Wojciech Müller uważa, że odbudowa jej w pierwotnym, bizantyjskim nieco kształcie nie miałaby sensu. Należy jednak na pewno usunąć z niej pływalnię i na powrót uczynić miejscem modlitwy i skupienia<ref>[http://serwisy.gazeta.pl/wyborcza/1,68586,3128706.html Burzenie synagogi?
=== Bar micwa pod wodą ===
{{Aktualizacja|Daty wyświetlenia filmu (i czy miało to miejsce)||daty=lutego 2011}}
Od [[1 maja|1]] do [[2 maja]] [[2007]] we wnętrzu synagogi kręcony był filmowany happening, stworzony przez mieszkającego w [[Berlin]]ie, [[izrael]]skiego artystę Noamiego Braslavskiego. Film jest realizowany we współpracy z [[Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu|Akademią Sztuk Pięknych w Poznaniu]] oraz z performerami<ref name=barmicwa>[http://www.synagoga.org.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=53&mode=thread&order=0&thold=0 Bar micwa pod wodą]
Celem filmu była próba odtworzenia rytuałów w [[synagoga|synagodze]] pod wodą. W basenie rozegrano trzy obrzędy: [[bar micwa|bar micwę]], [[Żydzi|żydowski]] [[ślub]] i [[kidusz]]<ref name=barmicwa />.
Aktorzy w filmie byli przebrani za ortodoksyjnych [[Żydzi|Żydów]]. Mężczyźni nosili czarne kapelusze, do których doklejono [[pejsy]] zrobione z kawałków sztucznej [[Broda (zarost)|brody]], białe koszule, czarne spodnie, i krótką płachtę imitującą [[Talit|tałes]]. Kobiety nosiły czarne obszerne spódnice oraz szerokie koszulowe bluzki z krótkim rękawem.
Film miał zostać wyświetlony w
=== Projekt przebudowy synagogi ===
Na początku
Projekt zakłada gruntowną przebudowę oraz przywrócenie synagodze przedwojennego wyglądu. Jedyną innowacją będzie szklana [[kopuła (architektura)|kopuła]] na wysokości około 40 [[metr]]ów. Mieścić się w niej będzie [[kawiarnia]] oraz taras widokowy. W innych pomieszczeniach będą się mieścić sala koncertowo-teatralna z widownią na 750 osób, Muzeum Historii Poznańskich Żydów i sala [[Sprawiedliwy wśród Narodów Świata|Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata]], [[Restauracja (lokal gastronomiczny)|restauracja]], sale wystaw czasowych, [[biblioteka]], centrum edukacyjne i informacyjne, [[księgarnia]], sklep, ośrodek zajmujący się organizacją działalności związanej zajmujący się organizacją działalności związanej oraz Synagoga Tygodnia, którą będzie użytkować [[poznań]]ska [[kahał|gmina żydowska]]<ref name=przebudowa />. W przypadku większych nabożeństw i uroczystości, dzięki mobilnym elementom niewielka przestrzeń synagogi będzie poszerzana o całą przestrzeń sali koncertowej.
Budowa centrum będzie przebiegała w dwóch etapach: w pierwszej zostanie dobudowana nowa część budynku, a w drugiej planowana jest przebudowa części istniejącej oraz postawienie [[szkło|szklanej]] [[kopuła (architektura)|kopuły]]. Obecnie architekci pracują nad szczegółowym projektem i wizualizacjami<ref name=przebudowa />.
=== Tzadik Poznań Festiwal ===
W dniach od [[9 sierpnia|9]] do [[11 sierpnia]] w odbył się Tzadik Poznań Festiwal, pierwsze tak duże przedsięwzięcie kulturalne w murach [[poznań]]skiej [[synagoga|synagogi]]. Inspiracją organizatorów festiwalu, Fundacji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego MALTA oraz Multikulti Projekt był m.in. wiersz [[Ryszard Krynicki|Ryszarda Krynickiego]] pt.
9 sierpnia wystąpił pianista Jamie Saft, któremu również towarzyszył Bester Quartet. Następnie wystąpiły m.in. Koby Israelite Band, Bester Quartet, Lautari. [[10 sierpnia]] odbył się performance poetycki
Tzadik Poznań Festiwal zdaniem organizatorów miał być zapowiedzią spektakularnych zmian, które czekają poznańską synagogę w najbliższych latach<ref name=Tzadik />.
=== Wirtualna synagoga ===
W
Wirtualną rekonstrukcję zrealizowano na podstawie kilku czarno-białych [[Zdjęcie fotograficzne|zdjęć]], zdobytą w [[Berlin]]ie kolorową fotografię synagogi oraz kilka rysunków, dzięki którym firma projektowa wygrała [[konkurs]] na jej budowę<ref name=wirtualna />. W przyszłości artysta chce stworzyć wirtualne [[muzeum]], gdzie każdy będzie mógł zwiedzić budynek. W planach ma także odtworzenie w komputerze innych, już nieistniejących, [[Synagogi Poznania|poznańskich synagog]].
== Architektura ==
Linia 103:
Fasady budowli były dekorowane motywami orientalnymi. Wnętrze synagogi przykrywały [[sklepienie kolebkowe|sklepienia kolebkowe]], a na przecięciu ramion [[kopuła (architektura)|kopuły]] o średnicy 17 metrów, a wysokości 20 metrów. Na narożnikach budowli znajdowały się mniejsze kopułki. Ściany były pokryte dekoracyjną [[polichromia|polichromią]] o motywach geometrycznych i roślinnych. Na środku, pod kopułą, na ścianie wschodniej znajdował się bogato zdobiony [[Aron ha-kodesz]], do którego prowadziły znajdujące się po wszystkich stronach półkoliste schody. Całość była oddzielona od reszty sali ażurową [[balustrada|balustradą]] zdobioną [[marmur]]em. Synagoga dysponowała 1300 miejscami siedzącymi: 700 dla mężczyzn oraz 600 dla kobiet (w dwóch bocznych [[empora|galeriach]]).
{{
== Linki zewnętrzne ==
|