Sztuczny jedwab: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii |
|||
Linia 3:
==Rodzaje jedwabiu sztucznego==
* Jedwab kolodionowy, otrzymywany z roztworu [[nitroceluloza|nitrocelulozy]] (azotan celulozy) w mieszaninie [[alkohol etylowy|alkoholu etylowego]] z [[Etery|eterem]]. Po raz pierwszy wyprodukował go w roku [[1884]] [[Hilaire Bernigaud de Chardonnet]], produkcji zaniechano ok. r. [[1930]].
* Jedwab octanowy, produkowany z [[estry|estru]] celulozy i [[kwas octowy|kwasu octowego]] (octan celulozy), do jego wytwarzania stosuje się trioctan celulozy lub (częściej) 2 1/2-octan, czyli trioctan częściowo [[hydroliza|zhydrolizowany]]. Jedwab z trioctanu jest wytrzymalszy , a wyroby z niego są bardziej odporne na pranie, mniej kurczliwe i
* Jedwab miedziowy - celulozę rozpuszcza się w [[odczynnik Schweizera|odczynniku Schweizera]] i następnie pod wpływem [[woda|wody]] albo [[kwasy|kwasów]] wydziela się [[hydroceluloza|wodzian celulozy]]. Tak powstały roztwór wtłacza się przez otworki siateczki do wanny z ciepłą wodą i rozcieńczonym roztworem [[kwas siarkowy|kwasu siarkowego]]. Roztwór ten strąca celulozę w postaci pasm cieniutkich żyłek, które się następnie skręca w grubsze nitki. Metoda ta została wynaleziona przez francuskiego chemika L. Despaissis. Obecnie jednak straciła znaczenie w [[przemysł włókienniczy|przemyśle]].
* Jedwab wiskozowy - celulozę rozpuszcza się działaniem kwasów i alkaliów, otrzymując [[ksantogenian celulozy]], z którego po wytworzeniu nici łatwo jest regenerowana celuloza w kąpieli z [[sole amonowe|soli amonowej]] lub [[wodorosiarczan sodu|wodorosiarczanu sodu]]. Metodę wytwarzania tego jedwabiu opracowali w roku [[1891]] chemicy angielscy.
| |||