Felaszowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
→Felaszowie w Etiopii: int. |
||
Linia 4:
Felaszowie zamieszkiwali w Etiopii na północ od Jeziora [[Jezioro Tana|Tana]] w dzisiejszej prowincji Begiemdyr i Semien (historycznie Gonder).
Wedle tradycji Felaszów są oni potomkami Menelika, syna króla [[Salomon (król Izraela)|Salomona]] i królowej [[Makeda|Saby]], który przywiódł ich z [[Jerozolima|Jerozolimy]] do Etiopii. Wedle innych opinii są potomkami więźniów Salmanasara V, który zburzył Samarię, lub uchodźcami ze zburzonej w [[70]] r. n. e. przez Rzymian Jerozolimy. Z kolei tradycja etiopska podaje, że od dawna przybywali do Etiopii żydowscy kapłani, którzy nawrócili cały kraj na judaizm. Gdy jednak przybył do nich biskup [[Frumencjusz (biskup)|Frumencjusz]] przyjęli oni chrześcijaństwo, zaś stawiający opór wyznawcy dawnej religii zostali wygnani i osiedlili się nad [[jezioro Tana|jeziorem Tana]]. Wedle jednej z dziewiętnastowiecznych teorii mogą być oni potomkami jeńców wziętych przez króla Etiopii Kaleba w południowej Arabii, na początku VI w., gdzie istniało państwo [[Himjaryci|Himjarytów]], w którym władcy i część ludności przyjęła judaizm. Istnieje też wersja, że są potomkami garnizonu żydowskiego stacjonującego na Elefantynie, skąd wyruszyli ok. 399 p.n.e.<ref name=Hancock />
W [[XV wiek|XV w.]] ziemie Felaszów przyłączył do Etiopii cesarz [[Izaak (cesarz Etiopii)|Izaak]], ale nadal pozostawały one zarzewiem buntu. W [[1533]] r. Felaszowie poparli walczącego przeciw Etiopii imama Ahmeda ibn Ibrahima al-Gaziego. Ostatecznie Felaszów podporządkował Etiopii cesarz [[Sertse Dyngyl]] w latach osiemdziesiątych [[XVI wiek|XVI w.]] Dokonał tego poprzez wyprawy zbrojne i pertraktacje polityczne z ich ówczesnym władcą Goszenem. Ostatnimi większymi zrywami Felaszów przeciw władzy cesarzy Etiopii były rebelie prowadzone przez Gedeona w latach 20. XVII w.
|