Osobowice: Różnice pomiędzy wersjami

W księdze łacińskiej ''[[Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis]]'' ([[język polski|pol.]] ''Księga uposażeń [[Archidiecezja wrocławska|biskupstwa wrocławskiego]]'') spisanej za czasów biskupa [[Henryk z Wierzbna (zm. 1319)|Henryka z Wierzbna]] w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie ''Heysonis''.<ref>[http://www.dokumentyslaska.pl/cds%2014/liber.html Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online]</ref><ref>H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889</ref>

 

Pierwsze ślady człowieka w rejonie wzgórz osobowickich<ref>wzgórza na Osobowicach wznoszą się na kilkanaście do dwudziestu kilku metrów ponad poziom wody w pobliskiej [[Odra|Odrze]], który wynosi ok.&nbsp;108&nbsp;[[N.p.m.|m n.p.m.]]</ref> datuje się na [[neolit|młodszą epokę kamienia]] i datowane są pomiędzy 4200 a 1700 r. [[p.n.e.]]. Znajdowane są też ślady z późniejszego okresu, z [[epoka brązu|epoki brązu]]; pod jej koniec, ok. [[800 p.n.e.|800]] - [[650 p.n.e.|650]] r. p.n.e. powstały tu pierwsze grodziska - na [[Wzgórze Kapliczne|Górce Kaplicznej]] (121&nbsp;[[N.p.m.|m n.p.m.]]) i Szańcu Szwedzkim (127&nbsp;m n.p.m.) w obecnym Lesie Osobowickim.