Gwidon de Lusignan: Różnice pomiędzy wersjami

Większość baronów odnosiła się do [[regent]]a z niechęcią. Ostatecznie utracił ich szacunek w czasie najazdu wojsk [[Saladyn]]a, kiedy, dowodząc armią Królestwa Jerozolimskiego, nie potrafił samodzielnie podjąć jednoznacznych decyzji. Słabość charakteru oraz późniejszy zatarg z królem sprawiły, że Gwidon został pozbawiony urzędu regenta. Jednocześnie Baldwin starał się odsunąć szwagra od następstwa tronu. Bezskutecznie usiłował nakłonić Sybillę do unieważnienia małżeństwa. [[23 listopada]] [[1183]] roku ogłosił swoim dziedzicem jej syna z pierwszego małżeństwa, kilkuletniego [[Baldwin V (król Jerozolimy)|Baldwina]]. Urażony Gwidon wypowiedział posłuszeństwo królowi. Wojska Baldwina odebrały mu [[JaffaStara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Jaffę]], nie udało im się jednak zdobyć [[Aszkelon]]u.

Gwidon niedługo cieszył się swoim państwem. W [[1187]] roku kolejny napad [[RejnaldRenald z ChatillonChâtillon|Renalda z Châtillon]] na muzułmańską karawanę doprowadził do zerwania rozejmu z [[Saladyn]]em. Armia muzułmańska wkroczyła do Królestwa Jerozolimskiego. Gwidon, wbrew zdrowemu rozsądkowi oraz radom hrabiego [[Rajmund III|Rajmunda]] z Trypolisu, uległ namowom Renalda i wielkiego mistrza [[Templariusze|templariuszy]], [[GerardGérard de Ridefort|Gerarda z Ridefort]], i dał wojsku rozkaz wyruszenia z [[Akka|Akki]]. Jego wyczerpana letnim skwarem armia została 4 lipca zaatakowana przez Saladyna [[bitwa pod Hittin|pod Hittin]]. Bitwa zakończyła się straszliwą klęską Gwidona. Jego wojska zostały zdziesiątkowane przez muzułmanów, a sam król dostał się do niewoli. Chrześcijanie utracili również Święty Krzyż.

Gwidon pozostał w niewoli do lipca [[1188]] roku, kiedy Saladyn wspaniałomyślnie uwolnił go, pod warunkiem, że powróci do Francji i nie będzie więcej uczestniczył w walkach z muzułmanami. Król nie miał jednak zamiaru wypełnić tego przyrzeczenia. Udał się do Tyru, aby przejąć kontrolę nad miastem. Konrad z Montferratu nie wpuścił jednak jego wojsk, jako że Gwidon stracił, jego zdaniem, prawa do korony. Król zdecydował się na desperacki krok - w sierpniu 1189 roku pomaszerował na [[Akka|Akkę]]. Oblężenie tego miasta trwało prawie dwa lata, ale dzięki pomocy wojsk [[III wyprawa krzyżowa|trzeciej krucjaty]], dowodzonych przez królów [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszarda Lwie Serce]] i [[Filip II August|Filipa Augusta]], zakończyło się powodzeniem. Po tym sukcesie wojskom krzyżowym udało się odzyskać znaczną część wybrzeża z miastami [[JaffaStara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Jaffą]] i [[Cezarea Nadmorska|Cezareą]].

''Jako ''Wit de Lusignan'' (wariantowe tłumaczenie imienia) jest jednym z bohaterów powieści [[Zofia Kossak-Szczucka|Zofii Kossak-Szczuckiej]] - ''[[Król trędowaty.]]''.