Kościół Najświętszej Marii Panny w Norymberdze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+ |
+ |
||
Linia 88:
==Architektura==
Kościół Najświętszej Marii Panny w Norymberdze zamyka od wschodu Rynek Główny (Hauptmarkt) usytuowany między rzeką Pegnitz i wzgórzem zamkowym. W panoramie miasta kościół jest niemalże niewidoczny, lecz za sprawą bardzo bogato zdobionej elewacji frontowej wraz z pobliską Piękną Studnią stanowi charakterystyczny, gotycki akcent rynku i ikoniczną osobliwość miasta.
Kościół został wzniesiony z ciosu kamiennego. Od wschodu ma wydzielone, dwuprzęsłowe, zamknięte poligonalnie (5/8) prezbiterium, do którego przylega od strony południowej prostokątna w planie zakrystia. Halowy, trójnawowy i trójprzęsłowy korpus nawowy ma kształt zbliżony do kwadratu, układ przestrzenny jest niemal symetryczny; szerokość wszystkich naw i długość przęseł jest bardzo zbliżona, w efekcie część poprzez spójność, zwartość korpus nawowy tworzy zarówno wewnątrz i na zewnątrz kubiczną, autonomiczną i monumentalną bryłę. Część ta kontrastuje z przylegającą od zachodu prostokątną kruchtą i wzniesioną nad nią kaplicą Świętego Michała, która od strony zachodniej jest poligonalnie zamknięta.
Wnętrze jest nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym, wspartym na przylegających do ścian służkach oraz czterech masywnych, cylindrycznych filarach korpusu nawowego. Ściany mają ostrołukowe okna, z dekoracją maswerkową, częściowo są przeszklone gotyckimi witrażami. Prócz głównego, reprezentacyjnego wejścia przez kruchtę zachodnią, portale znajdują się w zachodnich przęsłach korpusu nawowego, natomiast dojście do prezbiterium wiedzie pośrednio przez zakrystię.
Skromną architekturę korpusu nawowego i prezbiterium zdobi dekoracja rzeźbiarska. Kapitele filarów zdobią motywy roślinne, na ścinach wsporniki m.in. atlantów, błaznów, uosobień cnót i przywar, demonów etc.
==Wystrój wnętrza==
Wnętrze zawiera liczne dzieła sztuki, takie jak ołtarz Tuchera (Tucheraltar), wykonany przez nieznanego mistrza w [[1445]] dla kościoła Augustynów. Na uwagę zasługują również rzeźby 18 aniołów ze świecami z pracowni [[Wit Stwosz|Wita Stwosza]] oraz witraże cesarskie, podarowane kościołowi przez [[Karol IV Luksemburski|Karola IV Luksemburskiego]].
| |||