Hruszowice: Różnice pomiędzy wersjami

Hruszowice należą prawdopodobnie do najstarszych osad w tym rejonie. Badania archeologiczne potwierdziły istnienie tutaj wczesnośredniowiecznego grodu. [[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego]] informuje o dokumencie z 1301 r., wydanym przez kniazia [[Wołyń|wołyńskiego]] Lwa, syna króla Daniela, który miał się znajdować w archiwum [[Kapituła|kapituły]] [[Ukraińska cerkiew greckokatolicka|greckokatlickiej]] w [[Przemyśl]]u, nadającym Hruszowice [[biskup]]stwu przemyskiemu.

Z dawnego [[dwór|dworu]] w Hruszowicach pozostała tylko [[kaplica]] grobowa z XIX w., użytkowana obecnie jako kościół rzymskokatolicki pw. Matki Bożej Różańcowej oraz kilkanaście starych drzew z przydworskiego parku. Przed [[drugaII wojna światowa|drugąII wojną światową]] Hruszowice były dużą wsią, zamieszkaną w większości przez [[Ukraina|Ukraińców]], wysiedlonych w latach 1945-1947. Część z nich powróciła w latach 60. XX w. We wsi zachowało się kilkanaście drewnianych domów i trzy metalowe krzyże z pocz. XX w. oraz fundamenty drewnianej [[cerkiew (budynek)|cerkwi]] [[Ukraińska cerkiew greckokatolicka|greckokatolickiej]] pw. Wniebowzięcia NMP z 1720 r., spalonej w 1945 r.