[[Plik:Redyk Korbielow.jpg|thumb|Owce w [[koszar|koszarze]] na wiosennym redyku w [[Korbielów|Korbielowie]], 2008]]
'''Redyk''' – jest to uroczyste wyjście pasterzy ze stadami [[Owca domowa|owiec]] na [[pastwisko|pastwiskawypas]] na górskich [[hala (botanika)|halach]],trwający(redyk wiosenny) a odtakże wiosnyich dopowrót z wypasu (redyk jesienny) jesieni<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=JanSzymczak|imię=FlisMieczysław|tytuł=SzkolnySłownik słownikjęzyka geograficznypolskiego, T.III|wydawca=Wydawnictwa SzkolnePaństwowe iWydawnictwo PedagogiczneNaukowe|miejsce=Warszawa|data=1986|strony=217|isbn=83020087021981}}</ref>. Wiosną owce są wypędzane na pastwiska (redyk wiosenny), a jesienią zaganiane do zagród (redyk jesienny). Redyk jesienny zwany jest gwarowo ''<sup>u</sup>osod'', co wywodzi się od słowa ''<sup>u</sup>osadzić'' (''ôsadzić''), osadzić owce z powrotem do poszczególnych gospodarstw. Istnieje również teoria, że wywodzi się ono od słowa ''<sup>u</sup>ozchod'' (''ôzchod''), czyli rozchód, rozejście się owiec pojedynczych ''gazdōwek'' (gospodarstw){{fakt|data=2013-02}}. Mogło w tym słowie zajść całkowity zanik w wymowie ''ch'', które w gwarze podhalańskiej w tego typu pozycjach wymawialne jest słabo słyszalnie ''h'' (tzw. [[dźwięczność|dźwięczne]] ''h''), podobnie, jak w słowie ''schować'', które po góralsku wymawiane jest jak ''sować''{{fakt|data=2013-02}}.
Pobyt na hali rozpoczyna się w dzień [[Święty Wojciech|św. Wojciecha]] ([[23 kwietnia]]), kończy zaś w dzień [[Michał Archanioł|św. Michała Archanioła]] ([[29 września]]).
