Awerkiusz (Tauszew): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
po rosyjsku jest przecież Aleksandr
Linia 41:
|www =
}}
'''Awerkiusz''', imię świeckie '''AleksanderAleksandr Pawłowicz Tauszew''' (ur. 19 października 1906 w [[Kazań|Kazaniu]]<ref name="prav">[http://www.pravoslavie.ru/sm/061229150923.htm Всему свое время]</ref>, zm. 13 kwietnia 1976 w Jordanville) – biskup [[Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji]].
 
Był synem urzędnika państwowego. Od dzieciństwa podróżował razem z ojcem po Rosji, odwiedzając różne cerkwie i monastery. W czasie [[wojna domowa w Rosji|wojny domowej w Rosji]] Tauszewowie opuścili kraj i osiedlili się w [[Bułgaria|Bułgarii]], w [[Warna|Warnie]]. W 1930 Aleksandr Tauszew ukończył na Uniwersytecie Sofijskim studia [[teologia|teologiczne]] i rok później wyjechał na Ruś Zakarpacką (w granicach [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]]) w celu wzięcia udziału w działalności misji prowadzonej przez [[Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji]] wśród [[Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-rusińskiego|katolików obrządku bizantyjsko-rusińskiego]]. W tym samym roku, 17 maja złożył wieczyste śluby mnisze i dzień później przyjął święcenia diakońskie<ref name="pravenc">[http://www.pravenc.ru/text/62720.html АВЕРКИЙ]</ref>, zaś w 1932 został wyświęcony na [[hieromnich]]a. Służbę duszpasterską dzielił z obowiązkami redaktora pisma eparchialnego i katechety<ref name="prav"/>. Uważał się za ucznia duchowego biskupów [[Serafin (Sobolew)|Serafina (Sobolewa)]]<ref name="pravenc"/> i [[Teofan (Bystrow)|Teofana (Bystrowa)]]<ref name="prav"/>. W 1940 wyjechał do [[Belgrad]]u, gdzie w 1944 mianowano go archimandrytą<ref name="pravenc"/>, zaś w 1945 do [[Monachium]]. Prowadził pracę duszpasterską wśród rosyjskich emigrantów w Niemczech i Austrii<ref name="pravenc"/>. Pięć lat później Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji mianował go przewodniczącym synodalnego komitetu misyjno-oświatowego. W 1951 archimandryta Awerkiusz przybył do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w [[monaster Trójcy Świętej w Jordanville|monasterze w Jordanville]] oraz podjął pracę wykładowcy Nowego Testamentu, homiletyki i liturgiki w działającym przy nim seminarium duchownym. Od 1952 był jego rektorem<ref name="prav"/>.