Grzyby niedoskonałe: Różnice pomiędzy wersjami

 

U ''Deuteromycetes'' mogą występować pewne formy rozmnażania płciowego. Zachodzą u nich procesy [[plazmogamia|plazmogamii]], [[kariogamia|kariogamii]], [[mejoza|mejozy]], jednak nie odbywają się one w określonych organach postaci wegetatywnych ani w określonych stadiach rozwojowych.

Procesy płciowe nie zachodzą zupełnie (lub zachodzą wyjątkowo, np. w czasie hodowli kultury na sztucznych pożywkach), a rozmnażanie wegetatywne odbywa się prze­ważnie za pomocą [[konidia|konidiów]]. Eliminacja proce­sów płciowych u tych organizmów związana jest prawdopodobnie z ich wysoką specjalizacją i przystosowaniem do pasożytniczego trybu ży­cia. Rozmnażanie wegetatywne pozwala na tworzenie masy zarodników mających dokład­nie takie same właściwości fizjologiczne jak osobnik rodzicielski, a więc zapewnia znalezie­nie odpowiedniego żywiciela i w rezultacie ist­nienie gatunku. Natomiast opozycyjne zjawisko rekombinacji (będącej nieodłącznym elementem pro­cesów płciowych) powoduje powstawanie zarod­ników (mejospor) o przeważnie odmiennych od osobnika rodzicielskiego właściwościach. W przypadku silnie wyspecjalizowanych organiz­mów (np. pasożytów) takie zarodniki mogą nie znaleźć odpowiedniego podłoża do rozwoju grzybni. Konieczną dla procesu ewolucji nie­wielką liczbę nowych genotypów uzyskują albo na drodze mutacji, albo w wyni­ku tzw. cyklu paraseksualnego (por. [[paraseksualizm]]). Zarodniki wy­tworzone przez grzyby niedoskonałe są przeważnie konidiami powstającymi na końcach wzniesionych konidioforów (jedynie niewielka grupa jednoko­mórkowców może się rozmnażać przez pączko­wanie). Konidiofory mają bardzo różne kształty i występują pojedynczo lub grupują się w spe­cjalnych tworach opatrzonych własnymi ścian­kami zbudowanymi ze splecionych strzępek; wymienione twory nazywane są często – lecz nieściśle – owocnikami.