Kościół św. Idziego w Inowłodzu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q7588261
m kod mapy, WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 5:
|funkcja świątyni = [[kościół filialny]]
|nr rej. zabytku = 765
|data rejestracji = 27.12.1967 r.<ref name="zabytek">{{zabytek|łódzkie|data dostępu=13.05.2010}}</ref>
|rejestr =
|grafika = Kosciol sw Idziego w Inowlodzu.jpg
Linia 64:
|typ dzwonnicy =
|nazwa dzwonu =
|kod mapy = PL-LD
|stopniN = 51 |minutN = 31 |sekundN = 38.29
|stopniE = 20 |minutE = 13 |sekundE = 38.4
|stopniW = |minutW = |sekundW =
|stopniS = |minutS = |sekundS =
|commons = Category:Church of St. Idzy in Inowłódz
|www =
}}
'''Kościół filialny [[święty Idzi|św. Idziego]] w [[Inowłódz|Inowłodzu]]''', [[architektura romańska w Polsce|romański]] kościół zrekonstruowany w latach 1936-381938 przez [[Adolf Szyszko-Bohusz|Adolfa Szyszko-Bohusza]].
 
[[Plik:Kosciolek w Inowlodzu (noca).JPG|thumb|left|Kościół nocą]]
[[Plik:Kosciol idziego.jpg|thumb|left|Wnętrze kościoła]]
 
Świątynię według nowożytnej płyty inskrypcyjnej wybudowano w [[1082]] roku z fundacji [[Władysław I Herman|Władysława Hermana]], jednak w rzeczywistości pochodzi ona prawdopodobnie z XII w. (najpóźniej z [[1138]] roku) i jest fundacją [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]]. Równocześnie z kościołem powstał na tej samej górze klasztor Benedyktynek, który został w [[1241]] roku zburzony podczas najazdu [[Tatarzy|tatarskiego]]. Nosi on cechy typowe dla architektury obronnej. Po powstaniu kościoła pw. św. Michała w [[1520]] roku starsza świątynia straciła znaczenie i zaczęła podupadać. Pierwszą próbę odnowienia kościoła podjęto w [[1790]] roku, sprowadzając do niego z kapliczki w [[Giełzów (województwo łódzkie)|Giełzowie]] cudowny obraz [[Maria z Nazaretu|Matki Boskiej Bolesnej]]. W [[1793]] roku został ograbiony przez żołnierzy [[Prusy (państwo)|pruskich]], a następnie zamieniony na magazyn zbożowy. Na początku XX wieku świątynia była zniszczona, a jej dach pokryty był słomą. Prace restauracyjne rozpoczęto z inicjatywy cara [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]]. Kolejne zniszczenia zostały spowodowane przez [[I wojna światowa|I wojnę światową]]. Pierwsze, nieukończone prace rekonstrukcyjne prowadzono w latach 1924-261926. Ostateczny wygląd nadała mu restauracja prowadzona z inicjatywy prezydenta [[Ignacy Mościcki|Ignacego Mościckiego]], według projektu [[Wilhelm Henneberg|Wilhelma Henneberga]]. Wprowadzono wtedy wiele elementów obcych wcześniejszej architekturze kościoła – m.in. podwyższono o jedną kondygnację wieżę, a w nawie od strony zachodniej na miejscu otwartej arkady wybudowano emporę z tryforyjnymi przezroczami. Świątynię ponownie poświęcono [[1 listopada]] [[1938]] roku.
 
{{Przypisy}}