Meyer Lansky: Różnice pomiędzy wersjami

'''Meyer Lansky''', (ur. [[4 lipca]] [[1902]] w [[Grodno|Grodnie]] -, zm. [[15 stycznia]] [[1983]] w [[Miami Beach]]) – jeden z najbardziej znanych [[Amerykanie|amerykańskichamerykański]] [[gangster]]ów, [[Żyd]] [[Polska|polskiego]] pochodzenia.

Pewnego wieczora w roku [[1919]], kiedy Meyer wracał ze szkoły do domu, zaczepiło go kilku włoskich nastolatków starszych i większych od niego. Jednym z nich był [[Lucky Luciano|Salvatore Lucania]], który został znany jako Charlie ''Lucky'' Luciano. Lucky kazał płacić Meyerowi pieniądze za "ochronę". Meyer odmówił płacenia pieniędzy i doszło do bójki pomiędzy Luciano i Lanskym. Luciano był pod wrażeniem siły i odwagi młodszego od siebie Żyda i powiedział mu, że ma ochronę za darmo, co Meyer skwitował powiedzeniem "Wsadź sobie swoją ochronę w dupę, nie potrzebuję jej". Właśnie wtedy zrodziła się pomiędzy nimi dwoma ogromna przyjaźń, która nie opuściła ich do końca życia. Niedługo po tym wydarzeniu Meyer spotkał innego nastolatka, z którym się zaprzyjaźnił na całe życie. Był nim [[Bugsy Siegel|Benjamin "Bugsy" Siegel]]. Meyer wraz z nim utworzył gang, który trudnił się kradzieżą i transportem alkoholi od innych bardziej licznych i wpływowych gangów. Jednak we dwóch nie obawiali się nikogo. Bugsy był psychopatycznym zabójcą, a Meyer mózgiem wszystkich ich operacji.

W roku [[1927]] Meyer, Bugsy, Luciano i ich inny przyjaciel [[Frank Costello]] przyłączyli się do największego w tamtym okresie nowojorskiego bossa świata przestępczego [[Joe Masseria|Giuseppe "Joe Boss" Masserii]].

W [[1929]] roku wziął udział (jako jeden z czołowych żydowskich gangsterów) na [[Konferencja w Atlantic City|Konferencji w Atlantic City]].

Lansky podczas konferencji w nowojorskim hotelu Franconia (przy znaczącym udziale Moe Dalitz'a) 11 [[listopad]]alistopada 1931 roku przekonał pozostałych żydowskich gangsterów (min. [[Louis Lepke|Louis "Buchalter" Lepke]], Jacob "Gurrah" Shapiro, Joseph "Doc" Stracher, Hyman "Curly" Holtz i Harry Tietlebaum) do wstąpienia do Syndykatu.

W roku [[1946]] w [[Hawana|Hawanie]] odbyła się konferencja wszystkich mafijnych bossów tzw. [[Konferencja Hawańska]]. Bossowie dowiedzieli się, że kasyno Siegela przynosi straty i wszyscy chcieli jego śmierci. Jednak Lansky przekonał wszystkich, żeby zaczekali. Siegel dostał drugą szansę. Lansky poinformował swego najlepszego przyjaciela o grożącym mu niebezpieczeństwie, ale ten nie posłuchał i postanowił dalej prowadzić kasyno. Przy następnym spotkaniu bossowie znów chcieli śmierci Siegela. Wówczas Meyer poprosił o trzecią szansę, którą Siegel otrzymał. Jednak znów nie chciał słuchać i nie wycofał się z interesu. Powodem była jego narzeczona [[Virginia Hill]], która bardzo lubiła zabawę w kasynie. Następnej szansy już nie miał. Siegel został zabity 20 czerwca [[1947]]. Najprawdopodobniej to właśnie Lansky wydał, choć nie bez oporu, ostateczną zgodę na zabicie swojego przyjaciela, wyrok podtrzymał Luciano.

Lansky żył w [[Miami]] na [[Floryda|Florydzie]] ze swoją żoną i dziećmi. Nie narażał się policji, więc z powodu braku dowodów nie można go było aresztować. Jednak w roku [[1970]] zgromadzono dość dowodów, aby go zamknąć za oszustwa [[Podatki|podatkowe]]. Wówczas Lansky wyjechał do [[Izrael]]a, próbując uzyskać azyl przyznawany każdemu Żydowi, który o niego poprosił (wśród nich było też wielu przestępców). Po długiej, dwuletniej rozprawie sądowej nie dostał azylu. Wrócił do USA, gdzie stanął przed sądem. Jego zdrowie było jednakże w coraz gorszym stanie, dlatego rząd amerykański nie zdołał doprowadzić procesu do końca i Lansky uniknął kary. Zmarł na raka w roku [[1983]]. Pozostawił po sobie żonę, trójkę dzieci i fortunę liczącą ponad 300 milionów [[Dolar amerykański|dolarów]] na ukrytych kontach bankowych, których rząd nigdy nie był w stanie odkryć.