Biskup: Różnice pomiędzy wersjami

 

W czasie [[Sobór trydencki|Soboru trydenckiego]] ([[1545]]-[[1563]]) toczył się spór o pochodzenie jurysdykcji biskupiej, czy jest ona bezpośrednio od Boga, czy biskupi otrzymują ją za pośrednictwem papieża. Sobór nie rozstrzygnął ostatecznie tej kwestii, orzekł jedynie boskie pochodzenie samej hierarchii oraz porządek jurysdykcji, od papieża w dół hierarchii aż do diakonów. Kwestię te dyskutowano także w XIX wieku w czasie [[Sobór watykański I|Soboru watykańskiego I]] w związku z pracami nad [[Dogmat o nieomylności papieża|dogmatem o nieomylności papieża]]. Stwierdzono jednak wyraźnie, że biskup posiada z ustanowienia Bożego własną i zwyczajną władzę na terytorium powierzonego mu Kościoła lokalnego. Mimo tego orzeczenia, pojawiały się postawy inaczej interpretujące władze biskupią. W związku z tym episkopat niemiecki opublikował [[15 marca]] [[1875]] r. oficjalny list, w którym polemizował z poglądem, że doktryna soboru o prymacie sprowadza biskupa do roli delegata papieskiego. Biskupi niemieccy bronili prawdy o autonomicznym zwierzchnictwie biskupa nad powierzonym jego pieczy Kościołem. Stanowisko biskupów niemieckich poparł papież [[Leon XIII]] w encyklice „Satis cognitum”, podkreślając jednocześnie ścisły związek roli biskupa ze strukturą organizacyjną Kościoła. W XX w. temat podjął [[Pius XII]] w encyklice [[Mystici corporis Christi]] ([[1943]]).

 

[[Plik:Second Vatican Council by Lothar Wolleh 007.jpg|thumb|200px|Biskupi katoliccy w czasie sesji [[Sobór watykański II|Soboru watykańskiego II]] w [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|bazylice św. Piotra w Rzymie]] (w pierwszym rzędzie widoczni kardynałowie i biskupi z Kościołów wschodnich. Sobór z myślą odnowienia posługi biskupiej wydał Dekret o posłudze i zadaniach biskupów ''Christus Dominus''.]]