'''Kazimiera Bujwidowa''' z domu '''Klimontowicz''' (ur. [[16 października]] [[1867]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[8 października]] [[1932]]) – polska działaczka społeczna, publicystka, feministka i ateistka.
Była córką Ludwiki Szcześniewskiej i Kazimierza Klimontowicza pochodzacego z drobnej szlachty litewskiej. Po wczesnej śmierci Matkimatki została oddana przez ojca pod opiekę jego siostry Karoliny Petroneli Klimontowicz, uczestniczki powsteniapowstania styczniowego. Ukończyła w Warszawie pensję dla panien zdając egzamin i zdobywając uprawnienia nauczycielki domowej. Ukończyła również kurs krawiectwa, a jako słuchaczka [[Uniwersytet Latający|Uniwersytetu Latajacego]] studiowała nauki biologiczne. W 1886 r. wyszła za mąż za [[Odo Bujwid|Odona Bujwida]], zostajac równoczesnie laborantką w pracowni męża. W 1893 rodzina przeniosła się do Krakowa, gdzie Odo zaczął pracować na Uniwersytecie Jagiellońskim, a Kazimiera objęła najpierw administrację, azaś od 1918 r. kierownictwo założonego przez męża Zakładu Produkcji Surowic i Szczepionek. W czasie I wojny światowej wraz z mężem i najstarszą córka lekarką prowadziła szpital dla rannych żołnierzy Legionów Polskich.
