Adolf Pawiński: Różnice pomiędzy wersjami

terenie b. Królestwa Kongresowego (1807-1915)]</ref>, dorpatczyk, przyznał Pawińskiemu dwuletnie stypendium na studia zagraniczne. Najpierw wyjechał do [[Berlin]]a, gdzie spotykał [[Leopold von Ranke|Rankego]]. Później słuchał wykładów Jaffego i [[Johann Gustav Bernhard Droysen|Droysena]]. Następnie udał się do [[Getynga|Getyngi]], gdzie pod okiem Waitza uzyskał doktorat w dziedzinie genezy ustroju średniowiecznych komun włoskich.

 

 

W Petersburgu, w 1871 roku, po przedstawieniu rozprawy o [[Słowianie połabscy|Słowianach połabskich]] uzyskał stopień doktora historii powszechnej, po czym mianowano go [[profesor nadzwyczajny|profesorem nadzwyczajnym]] Uniwersytetu Carskiego w Warszawie (po zamknięciu Szkoły Głównej).