Komisje porządkowe cywilno-wojskowe: Różnice pomiędzy wersjami

 

Komisje Porządkowe podlegały komisjom rządowym policji, [[Komisja Skarbowa Rzeczypospolitej Obojga Narodów|skarbowej]], [[Komisja Wojskowa Obojga Narodów|wojskowej]] i [[Komisja Edukacji Narodowej|edukacji]], a także królowi w [[Straż Praw|Straży Praw]] i [[Sejm|sejmowi]]. Do ich kompetencji należał nadzór nad handlem, rzemiosłem, komunikacją, rolnictwem, opieką społeczną i ochroną przeciwpożarową, szkolnictwem, kontrola ruchu ludności, statystyka demograficzna,a także pobór podatków, rekrutacja poborowych, zakwaterowanie żołnierzy i ich zaopatrzenie, nadzór nad stanem dróg i mostów<ref>Andrzej Grabski i inni, ''Zarys dziejów wojskowości ...'' s. 224.</ref>. W trybie sądowym Komisje orzekały w sprawach między wojskiem a cywilami. Przejęły tym samym kompetencje starostów (których urząd zlikwidowano) , a także sejmików, jako urzędów samorządu lokalnego. Ogółem w Rzeczypospolitej powołano 72 Komisje, z czego 49 w Koronie i 23 na Litwie. W roku 1792 większość Komisji zostało zlikwidowanych przez władze [[Konfederacja targowicka|Konfederacji targowickiej]], jednakże część z nich wznowiła swoją działalność podczas [[Insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]]. Ostatecznie przetrwały do [[III rozbiór Polski|III rozbioru Polski]] w [[1795]] roku.

 

== Bibliografia ==

* [[rozbiory Polski]]

 

== Linki zewnętrzne ==

* [http://dziedzictwo.polska.pl/katalog/skarb,Komisje_porzadkowe_cywilno_wojskowe_wojewodztw_ziem_i_powiatow_w_Koronie,gid,268108,cid,5016.htm/ Komisje Porządkowe w Koronie – źródła]