Jurij Łarin (rewolucjonista): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
m poprawa linków
Linia 1:
 
 
 
'''Jurij Łarin''', wł. Michaił Aleksandrowicz Łurje (ur. 17 czerwca 1882 w [[Symferopol]]u, zm. 14 stycznia 1932 w [[Moskwa|Moskwie]]) - [[Rosja|rosyjski]] rewolucjonista pochodzenia [[Żydzi|żydowskiego]], [[bolszewicy|bolszewik]], jeden z głównych autorów polityki [[komunizm wojenny|komunizmu wojennego]].
 
Linia 10 ⟶ 7:
Pierwszy artykuł Łarina na ten temat zakładał syndykalizację produkcji rolnej, przemysłu, handlu i budownictwa oraz podporządkowaniu krajowej produkcji centralnie opracowywanym planom, nie sugerował natomiast likwidacji prywatnej inicjatywy gospodarczej<ref name="pipes534">{{cytuj książkę |autor = Pipes R. | tytuł = Rewolucja rosyjska| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa| rok = 1994| strony = 534| isbn = 978-83-233-2615-1}}</ref>. Z czasem poglądy Łarina zbliżyły się do koncepcji lewego skrzydła partii bolszewickiej, skupionego wokół [[Nikołaj Bucharin|Nikołaja Bucharina]]. W kwietniu 1918 sugerował już nacjonalizację banków, wszystkich gałęzi przemysłu, rezygnację z pieniądza, upaństwowienie rolnictwa, centralne planowanie<ref>{{cytuj książkę |autor = Pipes R. | tytuł = Rewolucja rosyjska| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa| rok = 1994| strony = 536| isbn = 978-83-233-2615-1}}</ref>.
 
Odegrał jedną z kluczowych ról w opracowywaniu i wdrażaniu polityki [[komunizm wojenny|komunizmu wojennego]]. Chociaż nie wszedł do [[Najwyższa Rada GospodarkiGospodarcza NarodowejZSRR|Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej]], która miała zarządzać całą rosyjską gospodarką, od jej powstania w grudniu 1917 do początku 1920 faktycznie nią kierował, ciesząc się zaufaniem Lenina<ref name="pipes545">{{cytuj książkę |autor = Pipes R. | tytuł = Rewolucja rosyjska| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa| rok = 1994| strony = 545| isbn = 978-83-233-2615-1}}</ref>. Odegrał decydującą rolę w procesie nacjonalizacji przemysłu na mocy dekretu Rady Komisarzy Ludowych z 28 czerwca 1918<ref>{{cytuj książkę |autor = Pipes R. | tytuł = Rewolucja rosyjska| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa| rok = 1994| strony = 547| isbn = 978-83-233-2615-1}}</ref>. Wpływy stracił w 1920, gdy Lenin uznał jego koncepcje ekonomiczne za nietrafne<ref name="pipes545"/>.
 
Od 1921 zasiadał w prezydium Komisji Planowania Gospodarczego, brał udział w tworzeniu [[sowchoz]]ów<ref name="hrono"/>.