Kinematografia: Różnice pomiędzy wersjami

Do niedawna największą kinematografią narodową była [[film amerykański|amerykańska]] związana z wytwórniami w [[Hollywood]]. Obecnie najwięcej filmów na świecie powstaje w Indiach. Ośrodek kinematograficzny w [[Bombaj]]u określany jest często jako [[Bollywood]]. Produkuje się tam nie tylko najwięcej filmów, lecz także najdłuższe. Średnio indyjski film trwa około 3 godzin. Filmy indyjskie jednak, ze względu na ich kulturową specyfikę znane są prawie wyłącznie w [[Indie|Indiach]]. Trzecią wielką potęgą filmową staje się obecnie kinematografia chińska z ośrodkami produkcyjnymi w [[Hongkong]]u, [[Pekin]]ie i [[Szanghaj]]u. Tylko te trzy kinematografie – amerykańska, indyjska i chińska, posiadające ogromne obszary dystrybucji, są samowystarczalne tzn, nie potrzebują dotacji mecenasów państwowych i prywatnych. Inne kinematografie narodowe, ze względu na małe obszary dystrybucji kinowej i telewizyjnej, są najczęściej dofinansowywane przez rządy, fundacje i organizacje społeczne lub telewizje publiczne. Tak się dzieje w [[film polski|Polsce]], gdzie istnienie kinematografii narodowej jest uzależnione od dotacji [[Polski Instytut Sztuki Filmowej|Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej]] a czasem publicznej telewizji. Zdecydowanie rzadziej produkcja jest finansowana przez telewizje prywatne lub sponsorów.