Bitwa białostocko-mińska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Przebieg bitwy: drobne redakcyjne |
||
Linia 133:
Wieczorem 25 czerwca niemiecki [[XLVII Korpus Pancerny (III Rzesza)|XLVII Korpus Pancerny]] wbił się klinem pomiędzy [[Słonim]]em a [[Wołkowysk]]iem zmuszając Pawłowa do wydania rozkazu wycofania wszystkich wojsk w kotle za rzekę [[Szczara]] przy miejscowości Słonim w celu uniknięcia okrążenia. Większość formacji z powodu braku paliwa musiała się wycofywać pieszo. Odwrót ten otworzył drogę na Mińsk od strony południowej.
Pięć dni po rozpoczęciu inwazji, 27 czerwca, zamknęły się "nożyce" grup pancernych [[Heinz Guderian|Guderiana]] i [[Hermann Hoth|Hotha]] na wschód od Mińska. Grupy te wdarły się na odległość 321 km w głąb terytorium [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]], co stanowiło prawie ⅛ odległości do Moskwy. Było to niesłychane w historii wojskowości osiągnięcie. Dzień później, 28 czerwca, 9. i 4. Armia niemiecka połączyły się na wschód od Białegostoku, rozdzielając tym samym okrążone wojska radzieckie na dwie części – mniejszą białostocką, w skład której wchodziła 10. Armia radziecka i większą [[Nowogródek|nowogródzką]], w skład której wchodziły armie [[3 Armia (ZSRR)|3.]] i [[13 Armia (ZSRR)|13.]] Ostatecznie w ciągu 17 dni radziecki
Drugi kontratak Armii Czerwonej przeprowadzony przez [[20 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)|20. Korpus Zmechanizowany]] i [[4 Korpus Powietrznodesantowy (ZSRR)|4. Korpus Powietrznodesantowy]] nie powiódł się także, okrążenie nie zostało przerwane i tym samym 30 czerwca siły radzieckie zostały całkowicie zamknięte.
| |||