Korneliusz (setnik rzymski): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne, int.
m int.
Linia 1:
[[Plik:Baptism of cornelius.jpg|mały| Korneliusz kłania się przed św. Piotrem]]
'''Św. Korneliusz''' – według [[Dzieje Apostolskie|Dziejów Apostolskich]] (rozdział 10<ref>''Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem'', Święty Paweł, Częstochowa 2009 s. 2409- 2412</ref>) wódz rzymski ([[setnik]]) w [[Cezarea Nadmorska|Cezarei]]<ref>Fritz Rienecker, Gerhard Maier, ''Leksykon Biblijny'', Vocatio, Warszawa 2001 s. 111</ref> w I wieku n.e., oficer kohorty Italskiej. Mimo nieizraelskiego pochodzenia był "pobożny i bojący się Boga" tj. wierzył on, wraz z całą rodziną w [[Bóg w judaizmie|Boga Izraela]]<ref>Fritz Rienecker, Gerhard Maier, ''Leksykon Biblijny'', Vocatio, Warszawa 2001 s. 368</ref>. Nieustannie modlił się, oraz wspomagał biednych (Dz 10,1-2). Dostał w wizji polecenie od Boga, aby sprowadzić do swojego domu [[Piotr Apostoł|św. Piotra]]. Gdy Apostoł przybył do domu setnika i przekazał mu naukę [[Ewangelia|Ewangelii]], na Korneliusza, wraz z rodziną i przyjaciółmi [[Chrzest w Duchu Świętym|zstąpił Duch Święty]], co było powtórzeniem [[Zesłanie Ducha Świętego|czasu Pięćdziesiątnicy]]. Zaskoczony tym Piotr stwierdził, że nie może odmówić [[chrzest|chrztu wodnego]] ludziom, którzy otrzymali Ducha Świętego (Dz. 10,44-48)<ref>W. MacDonald, ''Komentarz Biblijny do Nowego Testamentu'', Jastrzębie Zdrój 2005, s. 371.</ref>.
 
Całe to wydarzenie było bardzo ważne w historii chrześcijaństwa, gdyż Korneliusz i jego dom byli pierwszymi [[pogaństwo|poganami]], którzy zostali włączeni w poczet chrześcijan, którzy do tej pory twierdzili, że tylko [[Żydzi]], lub ewentualnie (Dz. 8,14-25) [[Samarytanie]] (poprzez częściowe pochodzenie od Izraelitów<ref>Fritz Rienecker, Gerhard Maier, ''Leksykon Biblijny'', Vocatio, Warszawa 2001 s. 720</ref>) mogą być ochrzczeni Duchem Świętym. Rozdział 11 Dziejów Apostolskich opisuje kontrowersję, jaka wynikła po tych wydarzeniach w Jerozolimie, jednak po wyjaśnieniach Piotra wszyscy wierzący pochodzenia żydowskiego z radością stwierdzili, że i poganie mogą być zbawieni (Dz 11,18)<ref>D. H. Stern, ''Komentarz Żydowski do Nowego Testamentu'', Vocatio, Warszawa 2004, s. 412-413.</ref><ref>W. MacDonald, ''Komentarz Biblijny do Nowego Testamentu'', Jastrzębie Zdrój 2005, s. 372.</ref>.