Stefan Folaron: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5:
W latach [[1958]]-[[1963]] studiował zaocznie filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Po ukończeniu studiów był dyrektorem Zasadniczej Szkoły Poligraficznej w [[Nowa Ruda|Nowej Rudzie]] (później zespołu szkół średnich w Nowej Rudzie). Pod kierunkiem [[Andrzej Nowicki (filozof)|Andrzeja Nowickiego]] przygotował rozprawę doktorską o filozofii włoskiego [[Renesans]]u (szczególnie o filozofii [[Andrea Cesalpino|Andrei Cesalpino]]), którą obronił w [[1972]], uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych. W latach [[1973]]-[[1975]] kierował wydziałem oświaty, wychowania i kultury Urzędu Powiatowego w Nowej Rudzie, następnie był pedagogiem w kuratorium w [[Wałbrzych]]u.
Od [[1976]] pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Wykładał historię filozofii, filozofię, socjologię wychowania. Otrzymał kolejno stanowiska docenta i profesora nadzwyczajnego, habilitował się w [[1990]] na Uniwersytecie w [[Drezno|Dreźnie]] (na podstawie rozprawy poświęconej niemieckiej filozofii renesansowej). W Wyższej Szkole Pedagogicznej pełnił m.in. funkcje kierownika Zakładu Filozofii, prodziekana i dziekana Wydziału Humanistycznego, prodziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego, prorektora ds. nauczania i wychowania. Był współtwórcą Instytutu Filologii Obcych WSP, dyrektorem tego Instytutu oraz kierownikiem
Otrzymał m.in. doktorat ''[[honoris causa]]'' Uniwersytetu Koblenz-Landau w [[Moguncja|Moguncji]]. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]], Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W [[2006]] jego imię nadano bibliotece Instytutu Filologii Obcych, już po przekształceniu uczelni w [[Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie|Akademię im. Jana Długosza]].
| |||