Aschaffenburg: Różnice pomiędzy wersjami

Podział Aschaffenburg na dzielnice określono w dokumencie z 2010 roku. Na podstawie tzw. „[[Kleinräumigen„Kleinräumigen Gliederung 2010]]”2010” zostały jasno określone ich nazwy. powierzchnie i zaludnienie. W roku wydania dokumentu Aschaffenburg zamieszkiwane bylo przez 68.722 mieszkańców. Miasto składało się z 10 dzielnic:

* Śródmieście: 32. 621 mieszkańców, 841 ha

* Damm: 13. 253 mieszkańców, 731 ha

* Schweinheim: 10. 918 mieszkańców, 1598 ha

* Nilkheim: 5.9135913 mieszkańców, 802 ha

* Obernau: 4.7544754 mieszkańców, 810 ha

* Leider: 3.2063206 mieszkańców, 317 ha

* Strietwald: 2.9752975 mieszkańców, 755 ha

* Kolonia Austriacka: 1.6811681 mieszkańców, 32 ha

* Gailbach: 1.7651765 mieszkańców, 316 ha

* Kolonia Obernau: 1.1411141 mieszkańców, 45 ha

Aschaffenburg został założony w V wieku przez [[Alemanowie|Alemanów]], jednak pierwsze ślady osdanictwaosadnictwa ludzkiego na terenie miasta sięgają czasów [[Epoka kamienia|epoki kamienia]].

W 957 roku książę [[Rudolf Szwabski]] wzniósł tutaj świątynię-„poprzedniczkę” dzisiejszej kolegiaty [[Stiftskirche St. Peter und Alexander|ŚwietychŚwiętych Piotra i Aleksandra]]. W 982 roku miasto przeszło z rąk OttaOttona Bawarskiego w posiadanie OttaOttona II, aby następnie przejśóprzejść na własność kapituły w Moguncji, która następnie ulokowłaulokowała w nim swój zarząd.

W 975 roku rozpoczęła się budowa Kolegiaty Świętych Piotra i Aleksandra. W roku 989 arcybiskup moguncki – [[Willigis]] zlecilzlecił zbudowanie w mieście drewnianego mostu łączącego oba brzegi Menu. Około roku 1122 arcybiskup [[Adalbert von Saarbrücken]] otoczył osadę murami. W 1144 roku miasto zyskało przywilej targowy, a w 1161 – prawa miejskie. W 1346 wniesiono mury miejskie wokół podgrodzia oraz kościoła św. Agaty. W tym samym roku arcybiskup [[Henryk z Virneburg]] nadal Aschaffenburgowi prawa miejskie.

Moguncki arcybiskup i elektor Rzeszy Niemieckiej [[Albrecht von Brandenburg|Albrecht Hohenzollern]] rezydował początkowo w [[Halle an der Saale]], gdzie zgromadził wielkie zbiory sztuki, w tym wiele dzieł [[Lukas CranahCranach Starszy|Lukasa Cranacha Starszego]]. W wyniku wydarzeń związanych z reformacją w 1541 roku ratował się arcybiskup ucieczką z Halle do Aschaffenburga, który obrał sobie on za swoją nową rezydencję. PrzywiósłPrzywiózł on zze sobą wiele ze zgromadzonych przez siebie dzieł sztuki. W ten sposób znalazły się w Aschaffenburgu liczne obrazy wspomnianego Cranacha. W zbiorach tych były także obiekty sakralne, takie jak: księga-kalendarz zawierająca w w sobie przegródki z relikwiami świętych na każdy dzień roku. Jest on do dziś wystawiany w [[Stiftsmuseum der Stadt Aschaffenburg|Muzeum Kościelnym Miasta Aschaffenburg]]. Od tego momentu przybycia elektor von Brandenburg nad Men, prowadzona była pomiędzy nim a [[Marcin Luter|Marcinem Lutrem]] słynna wymiana listów dotyczących kwestikwestii odpuszczenia i zbawienia duszy.

W 1516 roku kolegiata Świętych Piotra i Aleksandra zleciła [[Matthias Grünewald|Matthiasowi Grünewaldowi]] wykonanie malowideł ołtarza. W wyniku tzw. [[Markgräflerkrieg|wojen margrabiów]] aschaffenburski zamek uległ zniszczeniu w 1552 roku. Dopiero [[Johann Schweikhard von Kronberg|Johann von Kronenberg]] w 1605 roku zlecił jego odbudowę, ktoraktóra zostalazostała w 1619 roku pomyślnie zakończona. Odtąd zaczęto go nazywaęnazywać [[Schloss Johannisburg|Johannisburgiem]]. W latach 1631-1634 Aschaffenburg stanowił część państwa szwedzkiego z centrum administracyjnym w Moguncji.

Około 1700 roku Okręg Odenwald został włączony do Frankonii. Po opanowaniu Moguncji przez Francuzów w 1798 roku, Aschaffenburg stał się ponownie główną siedzibą mogunckich arcybiskupów-elekotów. W 1803 roku [[Karl Theodor von Dalberg]] (ostatni arcybiskup i elektor Rzeszy Niemieckiej, jak i zarazem jej skarbnik utworzył KięstwoKsięstwo Aschaffenburga). Przez siedem lat miasto pełniło funkcję stolicy państwa. W okresie 1810- 1813 Aschaffenburg był siedzibą najwyższych władz [[Wielkie Księstwo Frankfurtu|Wielkiego Księstwa Frankfurtu]], w które to przeistoczyło się wcześniejsze Księstwo Aschaffenburga. Pod koniec tzw. [[Niemieckiej wojny wyzwoleńczej|Befreiungskriege]], po Kongresie Wiedeńskim w 1814 roku, obszar tego kraju razem z terytorium [[Wielkie Księstwo Würzburga|Wielkiego Księstwa Würzburga]] przeszedł pod zwierzchnictwo [[Bawaria|Bawarii]]. Od tego czasu ziemie te pozostają w jej granicach. W latach 1835-1865 burmistrzem miasta był [[Adalbert von Herrlein]]. W czasie sprawowania przez niego urzędu doszło do znacznego powiększenia się liczby mieszkańców miasta. W latach 1840-1848 król bawarski [[Ludwik I Bawarski|Ludwik I]] zlecił wybudowanie w mieście [[Pompejanum]]. W czasie wojny prusko-autriackiej w okolicach Aschaffenburga miało miejsce jedno ze starć wrogich sobie armi (14.06.1866).

[[Plik:AB9.JPG|thumb|200pxupright|Pompejanum]]

[[Plik:AB10.JPG|thumb|left|200pxupright|Muzeum Historii i Kultury Żydowskiej]]

[[Plik:AB12.JPG|thumb|center|Nowa zabudowa Placu Zamkowego|450x750px]]

Po zakończeniu wojny Aschaffenburg znajdował się w [[Amerikanische Besatzungszone|amerykańskiej strefie okupacyjnej]]. Znajdował się tutaj obóz [[Dipisi|Displaced Persons]] (DP). Większość z dawnych niemieckich więzniówwięźniów i pracowników przymusowych, którzy tutaj przybwaliprzebywali, pochodziła z Polski oraz Ukrainy. Z czasem rozpoczęto odbudowę miasta. W lecie 1958 roku została oddany do użytku węzeł komunikacyjnytransportowy ([[autostrada A3]]) Aschaffenburg-Centrum. W tym samym roku Kolegiata Świętych Piotra i Aleksandra otrzymała papieski tytuł [[Bazylika mniejsza|bazyliki mniejszej]]. W roku 1978 [[Quido Knopp]] zapoczątkował cykl spotkań dotyczących historii i jej znaczenia. Odbywały się one do 2008 roku pod nazwą „[[Aschaffenburger Gespräche|Rozmowy aschaffenburskie]]” oraz stanowiły istotny element niemieckiego dyskursu na temat przeszłości kraju.

W latach 1990-1992 zostały zamknięte w mieście bazy wojsk amerykańskich: Taylor Barracks (dawny Urząd Zaopatrzenia Dworu, Goldbacher Straße), Aschaffenburg Army Airfield (dawne lotnisko wojskowe, Mainwiesenweg), Fiori Barracks (dawne koszary, Christian-Schad-Straße), Graves Barracks (dawne koszary Bois Brule, Bayreuther Straße), koszary Jaeger (dawne koszary Jäger, dziś Hochschule Aschaffenburg), koszary Ready (dwanedawne koszary altyleryjskieartyleryjskie, Josef-Dinges-Strasße), koszary Smith (dawne koszary Lagarde, Am Funkhaus). W 2007 roku wojskowe obszary ćwiczeniowe w dzeilnicydzielnicy Schweinheim i Gailbach zostały zwrócone ich dawnym właścicielom.

[[Plik:AB18.JPG|thumb|left|200pxupright|Obernau – widok ratusza]]

Wyraźne widoczne zmiany w zaludnieniu miasta widoczne są w okresie drugiej wojny światowej. W wyniku dwudziestu alianckich nalotów bombowych na miasto pomiędzy wrzećniemwrześniem 1940 a marcem 1945 ogromna część Aschaffenburga legła w gruzach. Podczas najcięższego bombardowania z 21 listopada 1944 śmierć poniosło 344 osób. W wyniku ewakuacji, wypędzenia lub ataków bombowych straciło miasto jedną trzecią swoich mieszkańców (14 518 ludzi). Poziom zaludnienia spadł w wyniku tego z 45 379 (rok 1939) do 30 861 (grudzień 1945 roku). W 1950 roku poziom zaludnienia osiągnął stan przedwojenny. Pod koniec grudnia 2006 miasto zamieszkiwało, według oficjalnych danych, 69 863 ludzi, co stanowiło także najwyższy wskaźnik zaludnienia Aschaffenburga w jego historii. Wedle Spisu Powszechnego (Zensus 2011) w dniu 31.12.2011 mieszkało tu 67 470 ludzi.

[[Plik:AB16.JPG|thumb|80px90px|Flaga z herbem miasta]]

Błogosławiący św. Marcin, patron arcybiskupstwa mogunckiego, jak i pallium, które stanowi nierozłączny element stroju biskupiego, symbolizują wielowiekową przynależność miasta do [[ArcybikupstwoArcybiskupstwo Moguncji|Arcybiskupstwa Moguncji]].

Pierwsze przedstawienie herbu miejskiego jako pieczęci z wosku pochodzi z roku 1236. Przestał on być używany po [[Wojny chłopskie|wojnach chłopskich]] (1526 rok) miasto zostało odebrane arcybiskupowi mogunckiemu Albrechtowi von Mainz. Dopiero król Ludwik I Bawarski zadecydował o ponownym nadaniu miastu jego starego herbu (1.04.1836 roku). Na podstawie herbu w późnniejszychpóźniejszych czasach dobrano kolory flagi miejskiej – zieleń, czerwień i biel.

[[Plik:Gentilhaus1.JPG|thumb|200pxupright|Muzeum Dom Gentila]]

: * Kościół Kolegialny Świętych Piotra i Aleksandra [[Plik:AB31.JPG|thumb|200px|Tzw. zameczek w Parku Schönbusch]]