Bitwa pod Sangarará: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q4872293
dr
Linia 14:
|dowódca1 = Tiburcio Landa
|dowódca2 = Tupac Amaru II
|siły1 = ponad 600,<br/ > 2 działa
|siły2 = 60006 000
|straty1 = prawie cały oddział
|straty2 = 40 zabitych
}}
{{Powstanie Tupaca Amaru II}}
'''Bitwa pod Sangarará''' – starcie zbrojne, które miało miejsce [[Indianie|Indian18 listopada]] z [[Hiszpania|Hiszpanami1780]] pomiędzy [[18 listopadaIndianie|Indianami]] a [[1780Hiszpania|Hiszpanami]] r. w trakcie [[powstanie Tupaca Amaru II|powstania Tupaca Amaru II]] [[1780]]–[[1783]](1780–1783).
 
W listopadzie [[1780]] r. Hiszpanie wysłali przeciwko armii powstańczej wojska rządowe dowodzone przez Tiburcio Landę, corregidora [[prowincja Paucartambo|prowincji Paucartambo]]. W skład ekspedycji karnej wchodzili Hiszpanie, [[Kreole]] i [[Metys]]i, a także sprzymierzeńcy indiańscy pod wodzą kacyka Ambrosio Chillitupy. Siły hiszpańskie liczyły ponad 600 ludzi i wyposażone były w dwa działa.
 
Wieczorem [[17 listopada]] wojska Landy dotarły do górskiej miejscowości Sangarará położonej przy drodze z [[Cuzco]] do Potosi. Na wieść o nadciąganiu sił hiszpańskich [[Tupac Amaru II]] na czele 6000 ludzi skierował się w kierunku Sangarará. Rankiem następnego dnia powstańcy, schodząc z gór, okrążyli Hiszpanów stacjonujących w miasteczku. Wówczas to Hiszpanie i ich sprzymierzeńcy schronili się w murach miejscowego kościoła i okolicznych domach.
 
Powstańcy otoczyli kościół, wzywając przeciwnika do złożenia broni i proponując mu honorową kapitulację. Hiszpanie odrzucili jednak tę propozycję. W trakcie przygotowań do bitwy w kościele nastąpiła eksplozja zapasów prochu, która zniszczyła dach i ścianę budynku. Landa nakazał wówczas ostrzał eskorty Tupaca Amaru, który spowodował śmierć siedmiu Indian z otoczenia wodza. Próbując wykorzystać zaskoczenie Indian, Landa dał rozkaz do ataku. Doszło do zaciętej walki wręcz, a większość próbujących wyrwać się z okrążenia Hiszpanów została wybita przez powstańców. Pozostali, którym nie udało się przedrzeć z powrotem schronili się w kościele, gdzie zginęli w płomieniach. Z oddziału 604 żołnierzy, ocalało zaledwie 28 rannych Kreolów, którym Tupac Amaru darował życie. W bitwie zginął Tiburcio Landa oraz jego zastępca Escajadilla. Powstańcy mieli 40 zabitych.