Paweł III (papież): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
Sir Lothar (dyskusja | edycje) m link |
||
Linia 56:
Kiedy wojna pomiędzy Francją, a Niemcami dobiegła końca i 15 września 1544 podpisano pokój w [[Crépy (Aisne)|Crépy]], papież mógł rozpocząć przygotowania do zwołania soboru{{r|Kelly}}. Na prośbę [[Karol V Habsburg|Karola V]] sobór miał się zebrać w [[Trydent|Trydencie]] 1 listopada 1542{{r|Wollpert}}. Wkrótce potem sobór został suspendowany i wznowiono go dopiero 5 marca 1545 (otwarty został 13 grudnia 1545){{r|Wollpert}}. W czasie obrad [[Sobór trydencki|soboru]], dyskutowano sprawy związane z reformą Kościoła, ale także sprawy doktrynalne (m.in. Biblia, grzech pierworodny i sakramenty){{r|Kelly}}. Wkrótce potem, z powodu wybuchu epidemii [[tyfus plamisty|tyfusu]] obrady zostały przeniesione do [[Bolonia|Bolonii]], wiosną 1547{{r|Wollpert}}. Cesarz niemiecki stanowczo się temu sprzeciwił (Bolonia leżała w papieskiej strefie wpływów), lecz Paweł nie ugiął się pod żądaniami Karola, powrotu obrad soboru do Niemiec{{r|Wollpert}}. Po ośmiu sesjach, sobór został zawieszony (14 września 1549){{r|Kelly}}.
Popierał reformy zakonów, jak i powoływał nowe zgromadzenia{{r|Kelly}}. 27 września 1540 [[bulla|bullą]] ''Regimini militantis ecclesiae'' powołał do życia [[Jezuici|Towarzystwo Jezusowe]]{{r|Kelly}}. W 1542 roku zreformował [[inkwizycja|inkwizycję]], która od tego czasu nosiła nazwę [[Inkwizycja rzymska|Świętego Oficjum]], na którego czele stało sześciu kardynałów{{r|Wollpert}}. Nakazał przyozdobić freskami [[Zamek Świętego Anioła|Zamek św. Anioła]] (dawny grobowiec Hadriana). Zamówił u [[Michał Anioł|Michała Anioła]] fresk [[Sąd Ostateczny (fresk Michała Anioła)|Sąd Ostateczny]] oraz podjął decyzję w sprawie przekształcenia Kapitolu.
17 grudnia 1538 obłożył [[interdykt]]em Anglię i ekskomunikował [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII]], co doprowadziło do oderwania się Anglii od Kościoła katolickiego{{r|Kelly}}. Neutralna postawa, jaką chciał zachować wobec Karola V i [[Franciszek I Walezjusz|Franciszka I]], spowodowała brak jednolitej kampanii przeciw [[Turcja|Turkom]], którzy zagrażali państwom chrześcijańskim w Europie{{r|Kelly}}. Jednocześnie popierał cesarza niemieckiego w jego konflikcie z [[Związek szmalkaldzki|Ligą szmalkaldzką]] i zachęcał króla francuskiego do prześladowania [[Hugenoci|hugenotów]]{{r|Kelly}}.
| |||